Adjetivos - Przymiotniki
W języku hiszpańskim przymiotnik musi się zgadzać rodzajem i liczbą z rzeczownikiem, który określa.
Przymiotniki rodzaju męskiego zakończone na -o tworzą odpowiednik w rodzaju żeńskim przez zamianę końcówki na -a:
• bonito - bonita (ładny - ładna)
• polaco - polaca (polski - polska)
Przymiotniki zakończone na -ista oraz -e i -z zachowują tę samą formę w obu rodzajach:
• egoista, comunista, verde (zielony, zielona), fełiz (szczęśliwy, szczęśliwa)
Do przymiotników^ zakończonych w rodzaju męskim na -an, -ón, -in oraz na -or w7 rodzaju żeńskim dodajemy -a (zanika akcent graficzny):
Przymiotnik może pojawić się przed lub za rzeczownikiem. W większości przypadków7 znajduje się po rzeczowniku i stanowi dodatkową o nim informację:
He leido un libro muy interes antę - Przeczytałem bardzo
ciekawą książkę.
El ecjuipo barcelones ganó el partido - D mży na Barcelony wygrała mecz.
Istnieje kilka przymiotników, które przed określonymi rzeczownikami tracą ostatnią samogłoskę lub sylabę:
• bu en o (Hoy hace buen tiempo - Dzisiaj jest ładna pogoda)
• m alo (Carmen estd de mai humor - Carmen jest w7 złym humorze)
• grandę (Esto es un granproblema - To jest duży problem)
Stopniow7anie przymiotników7 jest poza czterema wyjątkami regularne. Zaimki mas (bardziej) i menos (mniej) tw7orzą stopień wyższy:
Juan es mas alto que su hermano - Juan jest wyższy niż
jego brat
• eh ar latań - charlatana (gadatliwy - gadatliwn)
• trabajador - trabajadora (pracowity - pracowita)
Do przymiotników7 oznaczających narodowości i zakończonych na spółgłoskę w7 rodzaju męskim, w7 rodzaju żeńskim dodajemy -a:
Stopień najwyższy tworzy się dodając do stopnia wyższego rodzajnik określony:
Juan es el mas alto de la clase - Juan jest najwyższy z
klasy
Przymiotniki o nieregularnym stopniowaniu:
bu en o (dobry) mejor (lepszy) el mej or (najlepszy) mało (zły) peor (gorszy) el peor (najgorszy) grandę (duży) mayor (większy)el mayor (największy) pequeno menor elmenor
(mały) (mniejszy) (najmniejszy)
• ingles - inglesa
• andaluz - andaluza
Liczbę mnogą tworzymy przez dodanie -s do samogłoski lub -es do spółgłoski:
• italiano - italianos
• feliz - felices
Istnieje również forma superlatiro (guapisimo - bardzo ładny).