Początkowo rozkład temperatury jest jednakowy (kolor niebieski). Kiedy rozpoczyna się i trwa smażenie, front „smażenia” (czerwony kolor) przesuwa się w kierunku środka.
Kiedy eksperyment zostanie ukończony, otwieramy arkusz kalkulacyjny zawierający zebrane dane i zapisujemy plik w formacie „xls”. Dane temperatura-czas zebrane są w arkuszu wraz z właściwościami cieplnymi skórki produktu i jego rdzenia.
4.5. Analiza wyników:
Na podstawie uzyskanych w wyniku eksperymentu danych temperatura-czas dla próbek ziemniaka o różnych grubościach plastrów, poddanych smażeniu w oleju o różnych temperaturach, tworzymy wykresy temperatur środka i powierzchni w każdej temperaturze oleju dla każdej próbki.
4.6. Dyskusja:
Proszę narysować wykres zależności temperatury środka i powierzchni próbek od czasu dla każdej temperatury oleju oraz przedyskutować różnice i podobieństwa między wykresami.
Proszę przedyskutować, dlaczego podczas smażenia temperatura środka w próbce o grubości 10~15mm nie przekracza około 100°C, podczas gdy temperatura powierzchni wzrasta do temperatury oleju.
Jakie są kluczowe różnice pomiędzy wykresami temperatur dla grubych i cienkich plastrów ziemniaka? Proszę to przedyskutować.
5.1. Wstęp:
Wymienniki ciepła są powszechnie stosowane w przemyśle spożywczym do ogrzewania lub chłodzenia żywności. Wśród wymienników ciepła wyróżnia się dwa typy: kontaktowe (dopływ pary i wtrysk pary) oraz bezkontaktowe (np. rurowe i płytowe).
W wymiennikach typu bezkontaktowego ogrzewany lub chłodzony produkt oraz grzejący lub chłodzący płyn są odseparowane przez cienką ścianę. Z kolei w kontaktowych wymiennikach ciapła występuje bezpośredni kontakt pomiędzy produktem a ogrzewającym lub chłodzącym płynem. Najprostszym wymiennikiem ciepła typu bezkontaktowego jest wymiennik rurowy, składający się z dwóch koncentrycznych rur, gdzie produkt przepływa w wewnętrznej rurze, a grzejący lub chłodzący płyn jest pompowany przez rurę obejmującą.
W projektowaniu wymienników ciepła przewidywanie temperatury wylotowej obu wypływających strumieni jest ważnym zadaniem. W wymianie ciepła zakłada się jego stały przepływ. Istnieją dwie popularne metody stosowane do analizy przepływu ciepła w wymiennikach: metoda średniej logarytmicznej temperatur (LMTD) oraz efektywności (effectiveness-NTU). Różnica temperatur pomiędzy dwoma strumieniami płynu zmienia się wzdłuż długości wymiennika ciepła. Tę różnicę wyraża się jako średnią logarytmiczną temperatur:
(5.1)
A T =——
“ ' LMTD C
In
10