Weronika Stępień
Monika Majko
Katarzyna Pawęzka
Resocjalizacja i Profilaktyka Społeczna
Grupa II; rok III
• Rozmowa i wywiad jako główne narzędzia poznawcze wykorzystywane w poradnictwie.
• Podstawowe zasady efektywnej rozmowy.
• Rodzaje poradnictwa - dyrektywne, liberalne, dialogowe.
Poradnictwo jest interdyscyplinarnym działem praktyki społecznej mającym na celu pomaganie pojedynczym jednostkom i grupom jednostek poprzez wyspecjalizowane w tym kierunku instytucje. Poradnictwo może być rozpatrywane w dwóch aspektach:
Jako instytucjonalny system o określonej strukturze organizacyjnej oraz jako specyficzna czynność podejmowana prze doradców pomagających jednostkom przeżywającym problemy. Cele poradnictwa:
• Profilaktyka
• Optymalizacja różnych dziedzin życia
• Optymalizacja rozwoju osobowości
• Usuwanie trudności
• Prognoza
Doradca oraz radzący się są podmiotami w praktyce poradnianej. Ich relacje określane są jako współdziałanie. Aby doszło do ich wzajemnej relacji niezbędne jest wystąpienie problemu, który wspólnie starają się rozwiązać. Każda sytuacja porady nie może być wyręczająca, nie może ona utwierdzać w bezradności lecz musi podnosić wiarę we własne siły radzącego się.
Problem jest natomiast przedmiotem poradnictwa. Wyróżniamy problemy:
• Związane z osobista sytuacją jednostki
• Związane z sytuacją rodzinną wynikające z trudności w wypełnianiu jednej lub kilku funkcji przez któregoś członka rodziny lub rodziny jako grupy
• Związane z pełnieniem ról i wynikających z tąd zadań
• Wiążące się z przynależnością do społeczeństwa przeżywającego określone konflikty Poradnictwo rodzinne zajmuje się:
• Problemami wychowawczymi
• Konfliktami międzypokoleniowymi
• Bezdzietnością
• Adopcjami
• Przygotowaniem do małżeństwa
• Odpowiedzialnym rodzicielstwem
• Uzależnieniami Przebieg procesu poradnictwa:
a) Wstęp- obejmuje nawiązanie relacji pomiędzy doradca i radzącym się oraz przygotowanie do dalszej pracy