CCF20110103005

2.2. Materiały narzędziowe 2.2.1. Stale szybkotnące

Stale szybkotnące stosowane są głównie na wieloostrzowe narzędzia skrawające, często na narzędzia wykrojnikowe, a także na narzędzia do obróbki plastycznej na zimno i gorąco.

Stale te wykazują dużą twardość i odporność na ścieranie w temperaturze do ok. 600 °C. Przyjmuje się. że stale szybkotnące zawierają ponad 0.6%C. 3-6% Cr oraz nie mniej niż 7% dwóch innych dodatków stopowych, którymi mogą być wolfram W. molibden Mo. wanad V i kobalt Co. Ich podstawowym składnikiem jest żelazo.

Wg nowej normy, zgodnej z normami ISO (PN-EN ISO 4957:2002U). oznacza sie je literami HS i liczbami (rozdzielonymi kreskami), oznaczającymi średnie stężenie pierwiastków w kolejności: W. Mo. V i Co. Litera C na końcu znaku oznacza stal o zw iększonym stężeniu węgla w porównaniu ze stalą o takim samym stężeniu podstawowych pierwiastków stopowych np. HS 18-0-1 (jest to odpowiednik dawnej stali SW18). ma 18% wolframu, I % wanadu. 4.2% Cr i 0.78% C. zaś HS6-5-2-5 (jest to odpowiednik stali kobaltowej SK5). mający 6% W. 5% Mo. 2%V i 5%Co.

Stale szybkotnące wykonywane są dwiema technologiami:

•    technologią tradycyjną

•    technologią metalurgii proszków.

W technologii tradycyjnej składniki stali są wspólnie przetapiane i krzepną w postaci wlewków. Wlewki są poddawane obróbce plastycznej, najczęściej walcowaniu. Wadą tej technologii jest uzyskiwanie niejednorodnej struktury stali szybkotnącej (zjawisko segregacji