chirurgia2

UCHO

badania otoskopowego. U zwierząt niespokojnych, w celu dokładnej oceny zmian konieczna może okazać się sedacja, a nawet znieczulenie ogólne.

Badanie otoskopowe należy rozpoczynać od ucha zdrowego. Umożliwia to porównanie z uchem chorym, a także zabezpiecza ucho zdrowe przed ewentualnym przeniesieniem infekcji. Końcówkę otoskopu prowadzi się wzdłuż pionowej części przewodu, a następnie, w celu lepszego uwidocznienia poziomej części przewodu i błony bębenkowej, należy odciągnąć w kierunku bocznym małżowinę i górną część pionowego przewodu słuchowego. Wziernik należy wprowadzać ostrożnie z nieznacznym ruchem obrotowym, kontrolując jego położenie przez układ optyczny. W czasie badania oloskopo-wego ocenia się zewnętrzny przewód słuchowy oraz błonę bębenkową.

W ocenie przewodu słuchowego zwraca się uwagę na drożność (zwężenia, blizny, przerostowe zapalenie skóry) i wygląd skóry, obecność wydzieliny i jej charakter, obecność ciał obcych, guzów nowotworowych lub też zmian pourazowych.

W czasie oględzin błony bębenkowej ocenia się takie cechy, jak: grubość, kolor, blask, przezierność, obecność naczyń krwionośnych, jej uwypuklenie, wciągnięcie, a także obecność ewentualnej perforacji (patrz rozdz. 5.7).

Powikłaniem po otoskopii może być krwawienie, uszkodzenie skóiy przewodu słuchowego zewnętrznego, infekcja przewodu słuchowego (wskutek użycia nieodkażo-nych końcówek wziernika), a także przebicie błony bębenkowej (przy nieumiejętnym czyszczeniu przewodu słuchowego).

Oprócz badania otoskopowego można przeprowadzić inne badania dodatkowe, takie jak badanie bakteriologiczne, rtg puszek bębenkowych, rtg przewodów słuchowych, badanie kontrastowe przewodów słuchowych, ewentualnie tomografię komputerową puszek bębenkowych oraz badanie płynu mózgowo-rdzeniowego.

Bardzo ważna jest ocena zaawansowania procesu, stosowanie bowiem środków o charakterze drażniącym w przypadku perforacji błony bębenkowej i zapalenia ucha środkowego jest niewskazane. Badaniem z wyboru w przypadku podejrzenia zapalenia ucha środkowego jest tomografia komputerowa. Zdjęcia rentgenowskie, pomocne w przypadku zaawansowanego procesu, nie zawsze wychwytują niewielkie zmiany, a często wymagają wykonania wielu projekcji skośnych na głęboko znieczulonym pacjencie. W przypadkach, w których tomografia komputerowa jest niedostępna, badanie rentgenowskie (w projekcji bocznej, grzbietowo-brzusznej, skośnej oraz przez otwartą żuchwę) może dostarczyć wystarczających informacji do podjęcia odpowiedniego leczenia. W skrajnych przypadkach zapalenie ucha środkowego i wewnętrznego może doprowadzić do ropnego zapalenia mózgu. Do pełnego rozpoznania choroby niezbęu.błjest wówczas badanie płynu mózgowo-rdzeniowego.

Leczenie metodami zachowawczymi nie zawsze jest skuteczne. Uporczywe stany zapalne ucha zewnętrznego trzeba leczyć chirurgicznie, umożliwiając odpływ gromadzącej się wydzieliny i dostęp powietrza.

Trudniejsze do wyleczenia są stany przerostowe zewnętrznego przewodu słuchowego. Interwencja chirurgiczna w chorobach obejmujących przewód słuchowy zewnętrzny polega na odsłonięciu pionowej części przewodu słuchowego lub na całkowitym usunięciu części pionowej przewodu albo całego przewodu słuchowego.

5.4. Odsłonięcie przewodu słuchowego zewnętrznego

Wskazaniem do odsłonięcia zewnętrznego przewodu słuchowego jest nieleczące się zapalenie przewodu słuchowego z wtórnymi zmianami przerostowymi, prowadzącymi do zwężenia przewodu. Ciężkie zmiany przerostowe przewodu części pionowej

oraz poziomej, z wtórnymi zmianami na terenie ucha środkowego, nie są wskazaniem w tej metodzie.

5.4.1. Metoda według Formstona i McCunna

Pacjenta układa się w pozycji bocznej; przewód słuchowy należy dokładnie umyć wodnym roztworem chlorheksydyny.

Metoda Formstona i McCunna, udoskonalona z czasem przez Hanza i Lacro-ix’a, polega na wycięciu klina z zewnętrznej ściany pionowej części zewnętrznego przewodu słuchowego. Dla ułatwienia należy użyć dwóch zacisków, których jedno ramię wprowadza się do pionowej części przewodu. Klin wycina się tnąc nożem po zwróconych do siebie krawędziach kleszczy, po czym na wysokości przewodu poziomego tworzy się dodatkowo okrągły otwór (ryc. 82). Po usunięciu zacisków zwykle

przewodu słuchowego po wycięciu jego części; C - szwy przerywane łączące skórę zewnętrznej powierzchni ucha ze skórą pionowej części przewodu słuchowego

konieczne jest dodatkowe docięcie nadmiaru skór}' i chrząstki. Daje to lepszy efekt kosmetyczny i umożliwia szersze odsłonięcie przewodu słuchowego. Szycie rozpoczyna się od dolnej części rany, chwytając skórę i chrząstkę poziomej części przewodu oraz skórę otaczającą przewód słuchowy. W tym celu należy użyć nici niewchłanialnych 3/0 lub 4/0. Częstą komplikacją tej metody jest zarastanie się otworu wykonanego przy ujściu poziomej części przewodu słuchowego.

5.4.2. Metoda według Zeppa

Lepsze efekty dajeunetoda Zeppa, polegająca na wycięciu płata skóry w kształcie klepsydry, którego środek stanowi punkt nieco powyżej wysokości wylotu poziomej części przewodu słuchowego. W czasie preparacji piata skóry należy uważać na nerw twarzowy znajdujący się w dolnej części rany w okolicy ślinianki przyuszniczej. Drugim etapem operacji jest przecięcie w dwóch miejscach pionowego przewodu słuchowego do punktu jego zagięcia. Cięcia dzielą przewód na połowy, z których zewnętrzną odgina się ku dołowi i przyszywa do brzegów ubytku spowodowanego uprzednio wycięciem dolnej części płata skóry (ryc. 83). Pozostaje zatem zbliżyć szwami przerywanymi skórę z zewnątrz ze skórą przewodu słuchowego.

Z powodu niesprzyjających warunków do gojenia się rany szwy usuwa się po 14 dniach. Należy też pamiętać o odpowiednim zabezpieczeniu miejsca po operacji za pomocą opatrunku oraz kołnierza. Pomimo wykonania tych wszystkich czynności, nierzadko dochodzi do częściowego rozejścia się rany i opóźnionego gojenia przez ziarninowanie.

Odsłonięcie zewnętrznego przewodu słuchowego powoduje lepszą wentylację i pogarsza warunki środowiskowe sprzyjające zakażeniom, natomiast nierzadko nie jest wystarczającym postępowaniem do wyleczenia choroby. Dlatego należy kontynuować miejscowe lub ogólne leczenie stanów zapalnych.    ,

ODSŁONIĘCIE PRZEWODU SŁUCHOWEGO ZEWNĘTRZNEGO

87