Choroby lasu0055 jpeg

Choroby lasu0055 jpeg



Postępująca choroba opieńkoioa - symptomy jak zwykle niespecyficzne

występowania i różnice w patogeniczności. Fakt ten może mieć istotne znaczenie przy podejmowaniu decyzji odnośnie formowania składu gatunkowego upraw czy też sposobu zwalczania opieniek na terenach ich wzmożonego występowania.

Straty gospodarcze spowodowane rozwojem choroby ponoszone są zarówno w uprawach, jak i w drzewostanach starszych, przede wszystkim sosnowych, świerkowych i dębowych. Coraz większym problemem stają się szkody pow'odow'ane przez patogen w uprawach drzew gatunków iglastych, zakładanych przed laty w miejscu usuniętych drzewostanów' liściastych i mieszanych. Na przykład, w 1999 r. na terenie RDLP Olsztyn wykazano 3,8 tys. ha upraw i młodników', w których opieńki wyrządzają znaczne szkody, zaś w każdej z siedmiu innych RDLP powierzchnia porażenia upraw' przez ten patogen przekraczała 1000 ha. Największą powierzchnię zaatakowanych drzewostanów' wszystkich klas wieku wykazują RDLP: Wrocław, Katowice, Szczecin, Olsztyn, Białystok i Toruń (powyżej 10 tys. ha).

Rozwój choroby związany jest zarówno z czynnikami środowiska, wpływającymi na osłabienie żywotności drzewa, jak i z cyklem życiowym patogenu. Opieńki, oprócz grzybni infekcyjnej zasiedlającej i rozkładającej drewno, wytwarzają ryzomorfy - specyficzne formy strzępkowe (ryzomorfy podkorowe i ryzomorfy rozwijające się w glebie), zaś jesienią liczne ow'oeniki produkujące zarodniki podstaw'kow'e. Przyjmuje się, że głównym źródłem infekcji pasożytniczej drzew są ryzomorfy. Ze względu na możliwość wzrostu wierzchołkowego penetrują one glebę, a napotkawszy korzeń drzewa infekują go. Pojedyncza ryzomorfa i wyrastające z niej strzępki infekcyjne zwykle nie są w stanie przełamać barier odpornościowych wr pełni zdrowego drzewa. Uniemożliwiają to bowiem nie tylko przeszkody naturalne na korzeniach w postaci korowiny zawierającej toksyczne taniny, ale również tworzące się w wyniku infekcji wtórne komórki kory, izolujące miejsce porażenia od pozostałych tkanek. W trakcie procesu infekcji korzenie drzewa reagują wzmożonym wytwarzaniem związków' fenolowych oraz wydzielaniem żywicy z uszkodzonych przewodów' żywicznych, w której z kolei znajdują się liczne związki terpenowe mające zdolność wstrzymywania rozwoju strzępek patogenu. Jednakże atak wielu ryzomorf kończy się wtargnięciem strzępek grzyba do strefy tkanek przy kambialny ch.

Biała, obfita grzybnia podkorowa opieniek rozwija się płatowato, początkowa między korą a drewnem korzeni, przerastając także strzałę, zwłaszcza u świerków, niekiedy na wysokość wielu metrów. W przeciwieństwie do grzybni podkoiwej Heterobasidion, strzępki grzybniowa nie znikają po potarciu ich palcem. Grzybnia wnika w strefę drewna, powodując jego enzymatyczny rozkład. Z czasem z grzybni rozwijającej się w korzeniach oraz pod korą strzały wytwarzane są ryzomorfy, pełniące zarówno funkcje prze-trwalnikowe, jak i infekcyjne.

W uprawach sosnowych i świerkowych symptomy choroby obserwowane wiosną są bardzo charakterystyczne, gdyż rozwijające się pędy przyrostu tegorocznego porażonych wcześniej drzew' nagłe tracą turgor, wiotczeją i wkrótce zamierają. Drzewa porażone latem i jesienią zamierają, nie kończąc przyrostu rocznego pędów. Igły żółkną i szybko rudzieją, pozostając na pędach niekiedy przez kilka lat. Wygląd takich drzewek jest bardzo zbliżony do wyglądu drzewek uszkodzonych przez jeleniowate, z tym że nie występują oczywiście ślady spałowania. Cechą charakterystyczną choroby opieńkowej jest obecność grzybni podkorowej w' korzeniach drzew' oraz buły żywicznej w szyi

111


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Choroby lasu0055 jpeg Postępująca choroba opieńkowci — symptomy jak zwykle niespecyficz, występowan
Choroby lasu0056 jpeg Wiosną symptomy porażenia sosny w uprawie przez opieńkę są łatwe do oceny
Choroby lasu0057 jpeg Owocniki opieńki północnej A. borealis na pniaku świerkowym (fot. Anna Żólciak
Choroby lasu0066 jpeg Przygotowanie do podsadzeń; jeśli to drzewostanie z Imbą korzeni lub opieńką -
Choroby lasu0070 jpeg Wypełniająca się luka hubowa - ekosystem pracuje! Uprawa sosnowa na terenie op
Choroby lasu0013 jpeg Pierwsze zareagowały drzewa osłabioneNadmierne opady Silne, ulewne deszcze (po
Choroby lasu0066 jpeg Przygotowanie do podsadzeń; jeśli w drzewostanie z h ubą korzeni lub opieńką -
Choroby lasu0070 jpeg Wypełniająca się luka hubowa - ekosystem, pracuje! Upra wa sosnowa na terenie
Choroby lasu0001 jpeg Wydano na zlecenie Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych Warszawa 2001 <£&g
Choroby lasu0002 jpeg Jesion.....................................................................
Choroby lasu0003 jpeg mm   WprowadzenieNie było nas, był las... - porzekadła część pierwsza
Choroby lasu0004 jpeg Luk gospodarczy może być różnorodny bie w celu określenia zagrożenia drzew czy
Choroby lasu0005 jpeg -zasadę równowagi ekologicznej, wskazującą na dynamiczny, oscylacyjny względem
Choroby lasu0006 jpeg Monokultura po horyzont Sosna, brzoza, świerk i buk - wymarzona bioróżnorodnoś
Choroby lasu0007 jpeg układów siedliskowo-drzewostanowych, zaś ogniska infekcyjne to miejsca w drzew
Choroby lasu0008 jpeg Klimat Charakterystyka warunków termicznych i wilgotnościowych Polski wynika z

więcej podobnych podstron