W u Wl. leżeniu przodem wygięcie i „kołyska” w przód ■ i.-wŁył.
2. Jak - wyżej, ramiona ugięte przy barkach. „Kołyską”, stanie na klatce piersiowej i przetoczenie w tył z odepchnięciem się rękami do klęku.
-y 3. Z klęku wygięcie w tył i przetoczenie do leżenia przodem w, wygięciu. W czasie przetoczenia na piersi głowę skręcić w bok, a w drodze powrotnej kolejno wracać do leżenia na biodrach, prostując ręce « odpychając się dłońmi od materaca przejść do pozycji wyjściowej.
.Przewrót w przód Technika wykonania
Ćwiczenie to najczęściej wykonuje się z przysiadu ^podpartego. W pozycji tej ćwiczący skłania głowę w przód, unosi nieco biodra oraz przenosi ciężar ciała na ręce, po czym ugina ręce w łokciach, opiera się karkiem
o.podłoże i wykorzystując odbicie nogami przetacza się na plecach. W czasie przetaczania nogi powinny być silnie ugięte, a kolana przyciągnięte do piersi.. Zamachy Osiągnięty podczas przewrotu, trzeba wykorzystać do powrotu do przysiadu podpartego.
Metodyka nauczania
Nauczanie przewrotu w przód rozpoczyna się od prze-' toczeń w przód i w tył w skuleniu. Pierwsze próby przewrotów można wykonywać z ułatwionej pozycji — ze skłonu . podpartego w małym rozkroku, który zezwala na silne pochylenie głowy w przód i oparcie się karkiem
0 podłoże. Takie położenie powoduje utratę równowagi
1 padanie ciała w przód. Przejście na zaokrąglone plecy powinno być „miękkie”. Po kilku próbach wykonania
■ opisanego przewrotu należy przejść do przewrotu z przysiadu do przysiadu.
, Przy pierwszych przewrotach stosuje się asekurację i pomoc: klęcząc z boku jedną rękę podkłada się pod kark ćwiczącego, przez co zabezpiecza się skłon głowy w dół, drugą ręką popycha się go pod uda lub pośladki. . Nauczanie przewrotu w przód ułatwia wykorzystanie pochylni i wykonywanie przewrotu z góry na dół. W sali
gimnastycznej budujemy taką pochylnię przez ustawienie dwu lub trzech ławeczek jednym końcem na ławeczce, niskiej skrzyni lub drabince i przykrycie ich materacami.
Podczas wykonywania przewrotu w przód należy zwrócić uwagę, na to, aby:
a) ciało było w stałym ruchu w przód;
Yb). po przeniesieniu ciężaru ciała na ręce nie unosić za wysoko bioder;
c) utrzymać prawidłowe skulenie, aby ramiona poruszały się po okręgu.
Po opanowaniu podstawowej formy przewrotu w przód z przysiadu do przysiadu należy zwiększać odległość podparcia się rąk od nóg i dążyć do tego, aby odbicie z nóg było pełne, tzn. aż do całkowitego ich wyprostu. W dalszej kolejności nauczamy:
• 1. Przewrotu w przód z przysiadu naskokiem w przód na ręce do przysiadu.
2. Jak wyżej, z postawy stojąc i z wyskokiem w górę po przewrocie.
. 3.. Z marszu z jednej nogi przeskok na dwie i z odbicia obunóż przewrót jak wyżej.
4. To samo z biegu.
\' W czasie nauki podanych wyżej ćwiczeń należy urozmaicać zajęcia przewrotami z różnych pozycji wyjściowych do różnych pozycji końcowych oraz łączyć przewroty w łatwe kombinacje. W układach ćwiczeń, wolnych można się spotkać z różnymi formami przewrotu w . przód. Oto przykłady:
1. Przewrót w przód z klęku podpartego lub ldęku do leżenia tyłem, siadu prostego, siadu skrzyżnego.
2. Przewrót w przód ze skłonu podpartego w rozkroku, o nogach złączonych, do pozycji wyżej wymienionych.
'/ 3. Po wyskoku w górę doskok na dwie nogi i przewrót w przód do wyżej wymienionych pozycji i do siadu , równoważnego, przysiadu jednonóż z drugą nogą wyprostowaną w przód, w bok.
4. Po wyskoku w górę z podkurczeniem nóg lub rozkrokiem, doskok na dwie nogi i- przewrót w przód do pozycji wyżej podanych.
29