DSC05204

do lewego ramienia powyżej kreski a. Miejzr się stoperem czas przepływu cieczy pomięte kreskami a i b. Lepkość wyznacza się na pod-stawie wzoru Poiseuille’a (wzór 2.57), obcfc jącego objętość cieczy V przepływającej pno poprzeczny przekrój rurki, zawartą między Ir. skami a i b :

Pomiary wykonuje się w następujący sposób: do prawej części rurki vj. skozymetru, umieszczonego w termostacie, wlewa się taką ilość cieczy, te poziom jej znajdował się poniżej kreski b. Następnie ciecz zasysa się gras^

Rysunek 2.7. Wiskozymetr Ostwalda

gdzie:

R - promień rurki kapilarnej,

/ - długość rurki kapilarnej,

/ - czas wypływu cieczy o objętości V,

Ap - ciśnienie hydrostatyczne słupa cieczy.

Po przekształceniu równania (2.57) otrzymuje się wzór

Obliczanie lepkości na podstawie wzoru (2.58) jest obarczone dużym błędem ponieważ promień kapilary nie jest stały na całej długości ruda. W związku z ty* wszystkie pomiary lepkości cieczy mają charakter porównawczy. Wyznacza są lepkość cieczy badanej w danym wiskozymetrze w porównaniu z cieczą wzorcową, której lepkość jest znana z tablic fizykochemicznych. Cieczą wzorcową ics zwykle woda.

Po zapisaniu wzoru Poiseuille’a dla cieczy badanej (indeks .v) i dla cicer wzorcowej (indeks w) mamy.