a po stronach brzusznej i grzbietowej wykształcają się stolony rozrodcze, po stolonu brzusznego wrastają uchyłek blastocelu oraz wyrostki jelita środ-wego i serca. Do stolonu grzbietowego wnika uchyłek blastocelu.
W pełni wykształcony zooid jest postacią jałową, nie ma gonad, natomiast naża się wegetatywnie. W okresie rozmnażania, na stolonie brzusznym, wstają okrężne przewężenia zaznaczające przedpączki wędrujące (prapączki). izielają się one stopniowo od stolonu i zostają przeniesione po prawym u oozooidu, przez nosicieli (forocyty), na stolon grzbietowy. Przedpączki lerają komórki naskórka, uchyłków jelita i serca. Nosiciele powstają tylko i jmórek ściany stolonu brzusznego. Przyczepiają się do prapączków i rucha-imebowatymi przemieszczają się na stolon grzbietowy (ryc. 289B). Uklada-przedpączki na stolonie grzbietowym w trzech rzędach, na jego górnej -.vędzi i po jego bokach. W trakcie tych procesów, oozooid przekształca się piastunkę.
Piastunka, początkowo poprzez uchyłek blastocelu, krew i dyfuzję zaopat-kolonie prapączków, osadzonych na stolonie grzbietowym, w substancje wcze. Po ozym, następuje u niej szybko uwstecznienie trzewi i jej prze-łcenie się w postać wyłącznie pływającą, nie pobierającą pokarmu, noszą-prapączki. Piastunka pływa, poruszając się na zasadzie odrzutu, a zaopat-anie jej i pączków w substancje pokarmowe przejmują prapączki osadzone bokach stolonu grzbietowego, które wykształcają się w żywiciele (gasterozo-. trofozooidy), postacie pobierające pokarm. Żywiciele są podobnie zbudo-jak oozooidy, ale nie mają kloaki, otwór odbytowy uchodzi u nich w tyle natomiast mają silnie rozbudowane jelito środkowe, tj. tę część układu armowego, w której trawiony jest pokarm. Wciągają one pokarm do -dzieli, trawią w jelicie środkowym, strawiony pokarm dostaje się drogą zji do zatok krwionośnych piastunki, a następnie do przedpączków • wionych na szczycie stolonu grzbietowego, które rosną i wykształcają się nosicieli II rzędu. Nosiciele II rzędu zbudowani są podobnie jak piastunka, części brzuszne mają wykształcone w styliki, którymi są przyczepione do nu grzbietowego.
Po wykształceniu się nosicieli II rzędu następuje ponowne przewężanie się nu brzusznego i odrywanie się pączków, zwanych pączkami wtórnymi, przenoszone są przez nosicieli wtórnych i osadzane są na stylikach nosi-drugich, na których rozwijają się w przyszłe osobniki zdolne do rozrodu wego i stąd zwane są gonozooidami. W końcowej fazie rozrodu wegeta-ego, nosiciele II rzędu odrywają się od piastunki wraz z żywicielami fonozooidami, a piastunka obumiera. W ostatecznej fazie gonozooidy •wają się od nosicieli II rzędu i wykształcają w dojrzałe postacie płciowe, nażające się tylko generatywnie. Nosiciele i żywiciele, podobnie jak tunka, obumierają. Z zapłodnionych jaj, produkowanych przez gonozo-rozwijają się larwy, a z nich wykształcają się zooidy i cały cykl -tarza się.
813