histologia wykład5

*    Bez jądra i organelli koórkowych

*    Zagęszczona cytoplazma stanowi zrąb erytrocyta

*    Żyje ok. 120 dni

*    Jeden erytrocyt przenosi ok. 120mln cząsteczek tlenu

*    Hemoglobina stanowi ok. 90% suchej masy

Proerytroblast > erytoblst zasadochłonny > erytroblast polichromafilny > erytroblast ortochromatyczny > retikulocyt > erytrocyt Nieprawidłowości ilościowe i jakościowe

Do najczęstszych spostrzeganych należy występowanie krwinek czerwonych o różnej wielkości (anizocytoza) i różnym kształcie (poikilocytoza) oraz ich wielobarwłiwośc.

Anizocytoza i poikilocytoza \vystępują w różnych niedokrwistościach, głównie jednak w niedokrwistościach o ciężkim przebiegu.

Wielobarwłiwośc natomiast krwinek czerwonych jest ściśle związana z nasileniem erytropoezy. Najbardziej zaznaczona jest w ostrej niedokrwistości pokrwotocznej, w niedokrwistościach bemol itycznych, w chorobie Addisona - Biermera w czasie leczenia, w czerwienicy prawdziwej.

U osób zdrowych spotyka sie jedynie pojedyncze erytrocyty o zabarwieniu szaroniebieskim.

Krwinki wielobarwliwe są krwinkami młodymi, jednak o małej zawartości hemoglobiny, lecz zasadowym zrębie.

W stanach wzmożonej odnowy układu czerwonokrwinkowego we krwi obwodowej pojawiają się również krwinki czerwone jądrzaste. U osób zdrowych spotyka się co najwyżej pojedyncze erytrobłasty o dużym stopniu dojrzałości.

W warunkach prawidłowych dojrzale krwinki czerwone mają kształt dysku, średnice 6,7-7,7um i barwią się metodą May- Grunwalda- Giemsy na różowo. Intensywniej wybarwiaia sie na obwodzie, natomiast cześc środkowa wykazuje przejaśnienia.

W tych stanach chorobowych, w których występuje wielobarwłiwośc krwinek czerwonych, stwierdza się zazwyczaj również zwiększona liczbę retykulocytów.

Stanowią one fazę przejściową między krwinkami jądrzastymi i bezjądrzastymi. Liczba ich u osób zdrowych wynosi 0,5-2% krążących erytrocytów.

i

W niektórych stanach chorobowych krwinki czerwone mają mniejsze rozmiary niż,prawidłowo, w innych - większe. Krwinki o średnicy mniejszej niż 6 (im określa się jako mikrocyty),a o średnicy większej niż 9 {im - mikrocyty. Największą mikrocytozę stwierdza się w niedokrwistości na tle niedoboru żelaza oraz w dziedzicznej sferocytozie. Mikrocyty występujące w niedokrwistości na tle niedoboru żelaza są niedobarwliwe, ze znacznym wzrostem środkowego przejaśnienia(mikrocyty hipochromiczne). W dziedzicznej sferocytozie natomiast barwią się intensywnie i nie wykazują środkowego przejaśnienia. Nie jest to jednak spowodowane zwiększoną w nich zawartością hemoglobiny, lecz zmianą kształtu - z dyskowego na kulisty (mikrosferocyty). Pozą. tym w stanach wzmożonej hemolizy spotyka się we krwi obwodowej fragmenty krwinek czerwonych o różnej wielkości i kształcie oraz nieregularnych obrysach: określa sie ie mianem schizocytów. .

W innych stanach hematologicznych, a zwłaszcza w niedokrwistościach na tle niedoboru witaminy B? i folianów, we krwi obwodowej spotyka się duże komórki okrągłe lub o kształcie owalnym(makrocyty, raegalocyty > 12pm)    .

W porównaniu z krwinkami prawidłowymi zawierają one większą iłośc hemoglobiny|'lecz przeciętne