WYBRANE PRZYKŁADY ZASTOSOWANIATWIERDZENIA O CAŁKOWANIU PRZEZ PODSTAWIENIE-
Uwaga 2.6
Wzór (2.14) jest szczególnie ważny, gdyż sprowadza on wyznaczenie całki nieoznaczonej funkcji/w przedziale I do wyznaczenia całki nieoznaczonej funkcji (f o <p)ę' w przedziale J.
Uwaga 2.7
Zarówno we wzorze (2.13) jak i we wzorze (2.14) zmienną x można zastąpić każdą inną zmienną (np. zmienną u). Podobnie, w obu wzorach, zmienną t można zastąpić jakąkolwiek inną zmienną (np. zmienną s).
2.15. Niech funkcja rzeczywista / będzie ciągła w przedziale 7 czR (fe C(I)). Wówczas jest ona całkowalna w sensie Newtona w tym przedziale (zobacz twierdzenie 2.2). Jeśli więc
Jf(x)dx=F(x) + C oraz a,b e R, gdzie a * 0, to na mocy wzoru (2.14) otrzymujemy:
I f(ax+b)dx =
t = ax+b = <f>_l(t),x = -(t-b) = (p(t) a
= (-f/(0<*) =-F(ax + b) + C.
'a 't = <p_l[l) = ax+b a
Uważny Czytelnik z pewnością zauważy, iż równość f f(ax+b)dx =—F(ax+b)+C można
też uzasadnić korzystając wyłącznie z definicji 2.1 oraz twierdzenia 2.1, i to przy znacznie słabszych założeniach od tych, które zostały sformułowane wyżej.
Z otrzymanego wyżej wzoru wynika natychmiast, że:
f-7 = — In \ax+b\+C (tablica 1, wzór 2),
' nr 4- h n
J
ax+b a dx
1 1
ax+b)n « 1-n (ax+6)
\e 2x*sdx = —e~2xtS + C (tablica 1, wzór 3),
J 9
Y + C dla n * 1 (tablica 1, wzór 1),
J 9/3* + 7dx - — •—yj(3x + 7) (tablica 1, wzór 1),
dx _ |
* |
- |
dx | |||
jc + 3x2 |
ii- |
H) |
2 J |
\ |
l7 |
:*■#) |
rln
j3x-—+j2-x+3x2
6
+ C (tablica 2, wzór 12).
19