img031

31

2.7. Ciąg uczący

gdzie

x‘ = B{d^k)Ad^k € D

(17)

oraz

i* elAi^k=A(d^k).

(18)

Elementy ze zbioru U będziemy nazywać przykładami. Jak wynika z prztoczonych zapisów, każdy przykład składa się z pełnej charakterystyki (kompletnego wektora cech x^k) pewnego obiektu d^k oraz z informacji na temat numeru klasy »'*, do której obiekt ten powinien być zaliczony.

Dla wygody dalszych rozważań zbiór U można zdekomponować na L podzbiorów U' (i = 1,2.....L) w ten sposób, aby w i-tym podzbio

rze znajdowały się wyłącznie obiekty należące do i-tej klasy

(19)

(20)

(21)

Uⁱ = {xⁱ‘^k), k = 1,2, .... N‘,

v,_€/ [xⁱ‘^v e u‘ = (*", i") e u a ^ = i!'" a i" = i].

Wybór elementów d^k należących do ciągu uczącego U powinien zapewniać jego reprezentatywność. W praktyce ciąg ten zazwyczaj stanowi próbkę losowo pobraną ze zbioru D, przeto jego reprezentatywność może być dyskusyjna. Jedną z metod polepszania reprezentatywności ciągu uczącego jest jego wydłużanie (zwiększanie N).