img052

52

Ka przykład, dla = +20°C» T = 10°C i długości linii 100 u poprawka wynosi około -12 no. da poprawek lub poprawek ćl»_t (długość linii L) może być ułożona tablica według wzoru (28)*

Poprawka 20 wzglądu na różnicę naciągu w c a a s i e konparacji i u c 2 a s i e pomiaru. Poprawkę d_Q wprowadza się do obliczeń wtedy, gdy różnica między siłą naciągu (wyrażoną w kC) w czasie komparacji przymiaru i pomiaru j6st większa od - 2 kG. Wzór na tę poprawkę na postać

^do »    (* - ?o> “    (29)

gdzieś L - długość przymiaru, m,

E - moduł Younga (2 = 20 , 10^ kG/cm²),

?    - przekrój taśmy, cm²,

P - siła naciągu w czasie pomiaru, kG/cm,

P_Q - siła naciągu w czasie korporacji, kG/cm⁴¹.

Poprawka za względu na zwis taśmy. Poprawkę d_£ wprowadza się do wyniku pomiarów długości wtedy, gdy taśm jest komparowana bez zwisu (leżąca). Taśma pr 1 wpływem własnego ciężar 1 (rys. p2) ugina się w formie linii łańcuch er jj i zamiast mierzyć cięciwę, otrzymujemy długość luku. Wygodnym wzorem do obliczeń jest wzór (50)

(50)

gdzie: g - ciężar 1 mb taśmy, P - siła naciągu.

Ze wzoru Oo) wynika, że wielkość poprawki ze względu r.a zwis wzrasta 2 kwadratem ciężaru taśmy, zaś naleje z kwoćLratcm siły naciąga P. 7/ielo-krotne podparcie taścy (rys* 55) powoduje znŁ02ne zmniejszenie wielkości zwisu, co wyraża cię wzoreui (31)

(51)

ć i-

a^P^n⁵

gdzie n jc::t ilością podpórek.

Poprawka redukcyjna ze względu na p o z i o .i. Jeżeli mlerzurn długość zar/iora z poziomem kąt nachylenia cs. = G, to należy ?o redukcji długości •Tpr o wadzić poprawkę na ^1,pozioo^M. wynika ora z sytuacji przestawionej na rysunku 55. Zredukować długość

1₀ wynosi bowiem

= L cos cl

poprawka

I\ys. 55

d„ = - (L - L_q) s - L (1 - cob «)

(52)