img184

184

h = ^ (ki + c) sin 2*0    (120)

rrzyrost wysokości h może być dodatni lub użerany w zależności od znaku kąta nachylania (wysokości) a.

JSysokcsó oierzoaego punktu, zgodnie z rysunkiem 19>, wyniesie

H_{p s} (Hg + i) + h - 1₈    (121)

albo

(122)

Hp = Eę ♦ b - l_g

Stale kie wyatfpująoe we wzorach (119) i (120) są podawane dla każdego instrumentu przez wytwórnię, Siezależrde od tego zachodzi często w praktyce potrzeba wyznaczenia tych stałych (zagubienie danych, rezrekty-fikowanie lunety), co przeprowadzamy przez pomiar dwóch odległości poziomych i D₂, wyznaczając z dwóoh równań

(123)

»₁ - u*, ♦ c

D₂ * tlg ♦ c

dale niewiadome kle.

Tacblmetry zwyczajne są nadal stosowane z uwagi na ich prostotę konstrukcyjną.

b)    Tachimetry autoredukcyjne oazcaczują się tą właściwością, i© bezpośrednio z odozytów wykonywanych na łacie pionowej określana jest odległość pozioma D oraz różnica wysokości,

lutoaacyczną redukcję odległości i różnicy wysokości w r^śl wzerór.¹ (119) i (120) umożliwić; diagram krzywych (ncmcigran) wytrawiony na szkle i umieszczony ;m ::taie i centry czule względem ruchomego kręgu pionowego instrumentu. Diagram składa się z krzywej zerowej, krzywej odległości oraz krzywych różnic wysokości opisanych według stałych mnożnych, np,

♦10, +20, -10, -20 itp, O szczegółach pomiaru i odczytów takimi instrumentami informują prospekty firmowe, produkujące tego rodzaju instrumenty (np. Dahlta 020 - Zeiss, 2DS sile, Ta-Di-UON).

c)    Tachlraetry elektroniczne. Jednym z najnowocześniejszych daloierzy jest elektroniczny tachimetr rejestrujący Jłeg El ta 14 (Zeiss 0'oerkochen -£?E). Oprócz dalmierza i urządzeń kątocieraiczych posiada on urządzenia