IMGP4916

-    „Jak ją rozbierali, to nad nią płakali"... A ja się rozbieram sama i jak chcesz, możesz swoje rzeczy powiesić tutaj.

Dobrze - zgodził się Kamil wieszając swój czer wony beret na wieszaku z okrętem.

Ale duży chłopak zaraz go odepchnął.

-    Ty, Czerwony Kapturek, okręt jest mój!

-    Nie przejmuj się, Miciński wszystkich przezywa — chciała go pocieszyć pyzata.

Dla Kamila to nie była żadna pociecha. Przestraszy! się Micińskiego i znowu miał ochotę uciec pod fortepian. A że fortepianu nie było, zgarnął swoje rzeczy i podreptał w kąt za wieszaki. Na podłodze usiadł.

Dzieci sobie poszły, w szatni zrobiło się cicho.

„Bo to wszystko przez babcię" - pomyślał Kamil z żalem. Po co kazała go do tego przedszkola za

pisać?