IMG16

►    Pamiętaj, juk ważną rolę odgrywa mowa ciała" - postawa. lon etosu, koniaki wzrokowy ilp.

►    Nir obrażaj się na uczniów - nie odbieraj wszystkiego osobiście.

►    Nie obrażaj się leż na życzliwą, konstruktywną krytykę nauczycieli obser-wujących twoje relacje z uczniami.

►    Nic działaj emocjonalnie, lecz racjonalnie - na tym polega profesjonalizm.

►    Nie wstydź się, że nie wiesz wszystkiego, zarówno przed uczniami, juk i nauczycielami.

►    lin nimtfj npisisz nówić, żeby skupić uwagę uczniów, tym lepiej.

►    Nigdy nie przekrzykuj wrzawy - lo sprawą uczniów jest słuchać.

►    Żeby wyrazić coś dobitnie możesz ściszyć lub podnieść glos - nie rób lego jednak zbyt często.

►    Wyrażając czujność, napięcie i napastliwość, zdradzasz małe zainteresowanie przedmiotem oraz niepewność.

►    Pamiętaj, że zwyczaj wstawania, gdy nauczyciel wchodzi do klasy, to rytualny akt podporządkowania.

►    Sposuh w jaki uczniowie wstają z ławek, postawa, jaką przyjmują, kiedy wchodzisz, wskazują, jakie stosunki panują między tobą a klasą.

►    Sztywna postawa ucznia - to uznanie twojej wyższej pozycji przez wyrażenie podporządkowania.

►    Przesadnie niedbała postawa ucznia - to uznanie twojej wyższej pozycji przez rzucenie wyzwania.

►    Trzymając uczniów pod klasą do chwili przyjścia, pokazujesz im, że klasa stanowi twoje terytorium - nauczyciela, nie zaś uczniów.

►    Przechadzając się swobodnie po klasie, komunikujesz, że cale pomieszczenie jest twoim terytorium.

►    Podchodzenie do uczniów (ich przestrzeń osobista) korzystnie wpływa na słuchanie ze zrozumieniem (im dystans mniejszy, tym większe postępy uczniów - Smith 1979).

►    Gwałtowne, w dodatku niespodziewane, wtargnięcie w przestrzeń osobistą ucznia, może być dla niego wielce stresujące.

Właściwością stosunków opartych na autorytecie jest to, że podwładni z własnej woli postępują tak, jak życzy sobie nauczyciel, a to dlatego, że zawarli porozumienie, a nie obawiają się skutków nieposłuszeństwa lub że przy każdej okazji przekonuje się ich - z dobrym skutkiem - o korzyściach posłuszeństwa.

Stromi (Ilu Ciebie

A teraz spróbuj, Czytelniku, odpowiedzieć na poniższe pytania:

1.    Czy znasz typ autorytetu, jaki prezentujesz w kontaktach z uczniami?

2.    Czy prezentowany typ autorytetu jest twoim świadomym wyborem?

3.    Czy łatwiej Ci sięgać po atrybuty władzy, czy argumenty wzmacniające autorytet?

4.    Czy znasz swój styl uczenia się?

5.    Czy dokonałeś autodiagnozy pod względem: u) preferencji sensorycznych,

h) stylów uczenia się,

c)    typów inteligencji,

d)    temperamentów.

6.    Czy jako nauczyciel wykorzystujesz w pełni swoje preferencje?

7.    Czy jesteś świadomy swojego stylu nauczania^4S:

a)    dyrektywny - dążący do natychmiastowych zmian zachowań ucznia przez polecenia,

b)    reaktywny - dążący do oddania uczniowi inicjatywy, ośmielania go, zachęcania.

8.    Czy diagnozujesz uczniów pod względem: a) preferencji sensorycznych,

li) stylów uczenia się,

c)    typów inteligencji,

d)    temperamentów.

9.    Czy dobierasz metody i środki dydaktyczne tak, by każdy uczeń w pełni wykorzystywał swoje preferencje?

⁴⁵ Niniejsza praca ma za zadanie skupić uwagę Czytelnika na zagadnieniach uczenia się. zatem style nauczania nie zostały tu omówione. Aby dowiedzieć się czegoś więcej o wspomnianych stylach nauczania, zobacz: G D Fenstcnnacber, I. R Solus, Siyle namumiu WSiP, Warszawa 2000.