I
■nechanicznej ora^e trwałości mo^e? ono służyć cstic^be do pfryloywmta Włóknina polipropylenowa, podobnie jok folia, ulega uszkodzeniom światła słonecznego. Obecnie włókniny są stabiliasowane przeciwfca UV i
stałO ekspozycję na światło słoneczne przez o o najmniej 6 minćęcy. TcrjmrM n*c możliwe Jest jej 3—5-krotne wykorzystanie, lecz w prałnycc wkakaanę oam*
1 g’iTi'a używa się 2—3 razy, gdyż zwykle ulega ona silnemu zatrułms » aufc* dzeniu w czasie przyktywania a zdejmowania.
Ho pokrywania konstrukcji niskich tuneli Jest stoaovwana fcój ogMx«. 0.05—0.08 mm i szerokości 0.8—2,4 m- Grubsze folie PE, przeznacans konstrukcje typ*o igołomskiego są przeważnie trzywaretwowc. ur>kon>v«ac»Ub odcieniach, które oznaczają stopień stabilizacji na promieniowanie Utalś(to» (UV). Znacznie zróżnicowana jest także ich trwałość a niektóre wtaicpAniciffaNOk Podstawowe rodzaje folia ogrodniczych na tunele typu igołomskiągo i sryżzacu
• niebieska (LJV2) — grubość a O. I 55 lub 0.165 mm, stabtlizowim, Mni> trzymałość rasa wahania temperatur, dwusczonowa (f rofej;
• żółta (UV3> — grubości 0.160 lub 0.170 mm. słabiliżwaaa. trzynazen ( 1 .5 roku);
• zielona (UV4) — grubości O. 165 lub O. I 80 mm. stabilizowint, 4jh Yftą l małość mechaniczna, cztcrosczonowa <2 lata);
• czerwona I ub różowa (LJV5) — grubości 0.175 lub 0,190mm,tuHlan na. pięciosezonowa <2.5 roku);
• bezbarwna ^IJV6) — grubości 0.20 mm. złożona z ■warstwy o I
ściach antykondensacyjnych (wewnętrznej), absorbującej pCDmk*iraqś no (środkowej) a odpornej na UV <zewnętrznej), sześcioaczaursa 1) Wt konstrukcji tunelu).
Folie przeznaczone na tunele są produkowane w płachtach o rozntand:H 12. 16 i 18 x 33 m.
14.3.4. Ściółkowanie gleby
Przy krywanie gleby, określane jako ściółkowanie, znane jest i stowmrś dawna. Do tego celu wykorzystywano materiały organiczne: sl«>xnę, torf.likK.hr lub obornik. Największe zastosowanie w uprawie warzyw znajdują jodhrl kint z tworzyw sztucznych - Umożliwiają one w znacznym stopniu kontrolę wtrlr środowiska glebowego i przy właściwym doborze ściółki wpływają kórzyoścz wzrost i plonowanie roślin.
Materiały ft technika ściółkowania
W naszych warunkach klimatycznych najszersze zastosowatuezBądiiWe polietylenowe ciemno zabarwione, które hamują wzrost chwastów. «h
spełniają folie białe oraz dwubarwne (biało-czarne), wykorzystywane etciat «» nclach foliowych do poprawy warunków świetlnych. PodsUwowym
244J
RYS. 2. Rozmieszczanie pa-Kjw ściółki z folii na polu
40-100 cm
30-50 cm
kyisc2ciua wzrostu chwastów jest całkowita nie przepuszczalność tych materiałów d* hłalla, chociaż dużą. rolę w chwastobójczym działaniu odgrywa także bardzo r.yjoki wilgotność powietrza pod folią. Szybki wzrost temperatury gleby można tfidać. Mosiąjąc folie bezbarwne, które trzeba jednak usuwać lub przy nadmiernym isbisuteniu podnosić i pielić. Glebę można ściółkować także czarną lub grana-twąutókiuiią polipropylenową. Jest one znacznie trwalsza i bardziej wytrzymała occhiflicznic ni* folia.
Do ściółkowania używa się folii o szerokości dostosowanej do rozstawy rzę-4.**' roślin. Duże znaczenie ma umożliwienie przesiąkania wody, dlatego nic pomimo się pokrywać folią pojedynczych pasów gleby szerszych niż 150 cm (rys. 2). ł maiejjzyin stopniu dotyczy to włókniny, która jest przepuszczalna dla wody. Fola o takiej szerokości pozwala na prowadzenie uprawy ogórka lub pomidora w sys-kmiepasowo-rrędowym, a umieszczenie dwóch rzędów w jednym pasie umożliwia maksymalne jej wykorzystanie.
Pnred rozłożeniem ściółki pole należy przygotować przez wykonanie upruwek ifciltywalorcm i broną), z dokładnym wyrównaniem jego powierzchni i u formo wa-tirtn lekko podniesionych zagonów. Po wyznaczeniu znacznikiem rzędów rozciąga są pisy folii lub włókniny Brzegi ściółki przytwierdza się do gleby tak, aby znalazły są one w kilkucentymetrowym zagłębieniu Zapobiega to zmywaniu gleby przy sinym opadzie deszczu i zatrzymywaniu się wody na jej powierzchni. Korzystne jest wy ściółkowanie gleby przynajmniej na kilka dni przed planowanym siewem bb sadzeniem, zaraz po opadzie. Pozwala to na wcześniejsze zagrzanie się gleby ocu zatrzymanie w niej wody. Pomiędzy kolejnymi pasami ściółki (szczególnie z foli:) należy zostawić nieprzykryty pas gleby szerokości przynajmniej 30-50 cm. co swobodnego wnikania wody. W czasie wegetacji gleba w tych pasach powinna być solna od chwastów i kilkakrotnie spulchniana.
W ściółce, w odpowiednich dla danego gatunku odległościach należy wykonał otwory. Można to zrobić wcześniej, ewentualnie po rozłożeniu folii lub włókniny na polu. Złożony w kilku warstwach pas ściółki można perforować wcześniej a pomocą ostrego noża wybijaka lub przez wypalenie. Kształt i wielkość otworów powinny umożliwić swobodne umieszczenie nasion lub rozsady w glebie. Na polu