Imm01

.6

Wprowadzenie do układu odpornościowego

Cytokiny są to różnorodne cząsteczki, które przenoszą sygnały pomiędzy limfocytami, fagocytami oraz innymi komórkami organizmu

Cytokina to ogólne określenie dużej grupy cząsteczek zaangażowanych w przenoszenie sygnałów pomiędzy komórkami podczas reakcji immunologicznej. Wszystkie cytokiny są białkami lub peplydami, niektóre z nich mają cząsteczki cukrowe (gliko-proteiny). Cytokiny dzielą się na kilka kategorii, cytokiny produkowane przez limfocyty, często zwane sąlimfokinami. Główne grupy cytokin przedstawiono poniżej.

Interferony (IFN) - Są one szczególnie ważne w ograniczaniu rozprzestrzeniania się pewnych zakażeń wirusowych. Jedna grupa interferonów (IFNa i IFN(3) produkowana jest przez komórki zakażone przez wirusy; inna - IFNy. jest uwalniana przez pewne aktywowane komórki T. IFN-ny indukują stan odporności antywirusowej niezakażonych komórek tkankowych (Ryc. 1.8). Są one produkowane we wczesnym okresie zakażenia i tworzą pierwszą linię obrony przed większością wirusów.

Interleukiny (IL) - Stanowią dużą grupę cytokin (1L-1 do IL-15) produkowanych głównie przez komórki T, chociaż niektóre są również wytwarzane przez fagocyty jednojądrzasle oraz przez komórki tkankowe. Mają różnorakie funkcje, jednak większość z nich zaangażowana jest w kierowanie innych komórek do podziału i różnicowania. Każda z intcrlcukin działa na specyficzną, ograniczoną grupę komórek, które posiadają właściwe dla nich receptory.

Czynniki stymulujące kolonie (CSF) - Są one zaangażowane w kierowanie podziałami i różnicowanie komórek macierzystych szpiku kostnego i prekursorów leukocytów krwi. Równowaga różnych CSF jest częściowo odpowiedzialna za proporcje różnych typów’ komórek, które będą produkowane. Niektóre CSF promują dalsze różnicowanie komórek poza szpikiem kostnym.

Inne cytokiny - Spośród nich czynniki martwicy nowotworu: TNFa i TNFp oraz czynnik transformujący wzrostu - P (TGFP) mają różnorakie funkcje, jednak ich szczególnie ważną rolą jest mediowanie stanu zapalnego i reakcji cytotoksycznych.

Przeciwciała wiążą swoiście antygeny a następnie warunkują efekty wtórne

Przeciwciała (Ab), zwane rówmież immunoglobulinami (Ig) są grupą białek surowicy, produkowaną przez limfocyty 13. W rzeczywistości, jak dyskutowano wcześniej, są one rozpuszczalną formą receptorów antygenowych komórek B. Wszystkie przeciwciała mają laką samą budowę podstawową, ale są zróżnicowane w regionie, który wiąże antygen. Ogólnie, każde przeciwciało może wiązać swoiście tylko jeden antygen.

Podczas gdy jedna część cząsteczki przeciwciała (fragment Fab) wiąże antygen, inne części reagują z innymi elementami układu odpornościowego, jak fagocyty lub jedna z cząsteczek dopełniacza. W efekcie przeciwciała działają jak giętki łącznik. wiążący różne składniki układu odpornościowego z rozpoznanymi swoiście patogenami i ich produktami (Ryc. 1.9).

Część cząsteczki przeciwciała, która reaguje z komórkami układu odpornościowego zwana jest fragmentem Fc. Ncutrofi-le, makrofagi i inne fagocyty jednojądrzaste mają na swojej powierzchni receptory dla Fc. W konsekwencji, jeśli przeciwciało wiąże się z patogenem, może wiązać się z fagocytem przez

Interferony (IFNy)

Ryc. 1.8. Kiedy komórki gospodarza zostaną zainfekowane przez wirusa, mogą one produkować interferon. Różne typy komórek produkują interferon - a (IFNa) lub interferon - (3 (IFNfł); interferon - y (IFNy) jest produkowany przez niektóre typy limfocytów (T) po aktywacji przez antygeny. IFN-ny działają na inne komórki gospodarza, wywołując stan odporności na zakażenie wirusowe. IFNy ma również wiele innych działań.

Przeciwciało - elastyczny łącznik

Ryc. 1.9. Gdy mikroorganizm nie posiada wrodzonej zdolności do aktywacji C lub wiązania przez fagocyt, organizm dostarcza przeciwciał jako giętkich cząsteczek łącznikowych. Organizm może wytworzyć kilka milionów różnych przeciwciał zdolnych do rozpoznania szerokiego wachlarza czynników zakaźnych. Widoczne przeciwciało wiąże bakterię 1, ale nie bakterię 2, przez swój „fragment wiążący antygen" (Fab). Fragment Fc może aktywować C lub wiązać się z receptorami Fc na komórkach gospodarza, szczególnie fagocytach.