( Nie jest to takie trudne !!!
Ten skomplikowany ruch rozpatruje jako złożenie jednostajnego ruchu poziomego i jednostajnie przyspieszonego ruchu l pionowego
Wybierzmy układ współrzędnych jak na rysunku (jego początek w miejscu wystrzelenia kuli). Ponieważ wektor przyspieszenia g jest skierowany pionowo, ruch poziomy jest ruchem jednostajnym. Zatem równanie ruchu dla składowej x ma następującą postać (patrz wzór (1.14)):
X =V()',
gdyż w chwili początkowej przyjmujemy x = 0. Pocisk dolatuje do kartek w chwilach i\ \ h (/| < 12). W tych chwilach powyższe równanie ruchu przechodzi w równania:
/1 =V()/|, 12 =V2-
W równaniach tych występuje szukana wielkość v(), ale również nieznane wielkości: i\ i /2-Wyraźmy czasy t\ i /2 przez v() :
>\ >2 ,l'vo’,2 v0-
Rozpatrzmy teraz ruch pionowy. Jest to ruch jednostajnie przyspieszony, zatem równanie ruchu dla składowej Y zgodnie z zależnością (1.17), po uwzględnieniu wybranej osi i jej kierunku, ma postać:
Oznaczając przez y\ i y-> współrzędne położeń punktów, w których pocisk przebił kolejno obie kartki, możemy zapisać powyższe równanie dla chwil /1 i /2 :
12 12
W treści zadania nie mamy jednak danych wartości y\ i y2 , znamy za to wartość h, która zdefiniowana jest jako: h - j'2 -jj. W ostatnim równaniu podstawimy otrzymane wyrażenia na y\ i y2 :
Rozpatrując ruch wzdłuż osi ()X, wyraziliśmy czasy i \ \ przez v(). Skorzystajmy teraz z tego przekształcając dalej ostatnie równanie:
(£)2-fe)2l =
Z tej zależności wyznaczymy szukaną prędkość początkową (wszystkie pozostałe wielkości znamy). Mamy:
36