1.3.2. Pomiary charakterystyk biegu jałowego
Charakterystyka biegu jałowego jest to zależność napięcia indukowanego w uzwojeniu tworu i ka w stanie jałowym U,o od prądu płynącego przez uzwojenie wzbudzenia 1/ przy stałej prędkości obrotowej n = consl i zerowym prądzie obciążenia 7t. = 0 . Ponieważ badana prądnica ma dwa uzwojenia wzbudzające: bocznikowe i szeregowe, pomiary należy wykonać dwukrotnie, wzbudzając maszynę za pomocą każdego z uzwojeń oddzielnie.
Pomiar charakterystyki biegu jałowego przy czynnym uzwojeniu bocznikowym
Pomiary należy przeprowadzić w układzie przedstawionym na rysunku 1.17. Prądnica pracuje w tym układzie jako obcowzbudna. Regulację prądu wzbudzenia zapewnia włączony potcncjomctrycznie opornik Rp, który powinien mieć obciążalność prądową równą co najmniej znamionowemu prądowi wzbudzenia prądnicy. Uwidoczniony na rysunku schemat połączeń silnika napędowego z układem zasilającym nie będzie ulegał zmianie podczas dalszych pomiarów, stąd też w układach połączeń następnych punktów ćwiczenia będzie on pominięty.
Rys. 1.17. Układ połączeń do wyznaczania charakterystyki biegu jałowego przy czynnym uzwojeniu bocznikowym.
Przed rozpoczęciem pomiarów należy ustawić suwak potencjometru Rn w pozycji odpowiadającej zerowemu napięciu wyjściowemu, pokrętło regulatora napięcia zasilającego silnik obrócić w lewe skrajne położenie i włączyć wtyczkę układu zasilającego do sieci.
Następnie, po załączeniu układu zasilającego, należy dokonać rozruchu zespołu maszynowego przez płynne zwiększanie napięcia silnika aż do osiągnięcia znamionowej prędkości prądnicy. Prędkość tę należy utrzymywać stałą podczas dalszych pomiarów. Zwrócić uwagę na indukujące się w tworniku napięcie szczątkowe przy niewzbudzonej prądnicy.
Po włączeniu napięcia stałego do obwodu wzbudzenia należy dokonać przemagnesowania maszyny przez zwiększanie prądu wzbudzenia od zera do wartości, przy której napięcie na zaciskach prądnicy osiągnie wartość około 1.2t/v, a następnie zmniejszanie prądu wzbudzenia z powrotem do zera. Zmiany prądu powinny być powolne ze względu na dużą stałą czasową obwodu wzbudzenia. Przemagnesowanie to ma na celu ustalenie wartości napięcia indukowanego przez strumień magnetyzmu szczątkowego.
Właściwe pomiary charakterystyki biegu jałowego należy przeprowadzić wykonując dwie serie pomiarów: dla rosnącego prądu wzbudzenia (dolna gałąź charakterystyki) oraz dla malejącego prądu wzbudzenia (górna gałąź charakterystyki). Zmiany prądu powinny być monofoniczne, tzn. prąd może tylko wzrastać lub tylko maleć. Wahania prądu wzbudzenia prowadziłyby do powstawania lokalnych pętli histerezy, zmniejszając przez to dokładność pomiaru. Wyniki pomiarów należy zestawić w tablicy 1.1.
Tablica 1.1. Pomiary charakterystyki biegu jałowego.
n = nN =_obr/min
gałąź |
dolna |
gałąź |
qórna |
Czynne uzwojenie | |
Lp- |
I. |
U0 |
I. |
Uę | |
A |
V |
A |
V | ||
1 |
bocznikowe | ||||
10 | |||||
1 |
szeregowe | ||||
10 |
Pomiar charakterystyki biegu jałowego przy czynnym uzwojeniu szeregowym
W celu wyznaczenia charakterystyki biegu jałowego przy czynnym uzwojeniu szeregowym należy zestawić układ połączeń jak na rysunku 1.18. Zaciski uzwojenia bocznikowego pozostają otwarte, natomiast uzwojenie szeregowe zasilane jest z obcego źródła. Rezystor użyty do regulacji prądu w uzwojeniu szeregowym powinien mieć obciążalność prądową równą co
37