leki przeciwpierwotniakowe4

Tab. 3.2. Podział chemiczny i zastosowanie Icków przeciwczerwonkowych

GRUPA	LEK	ZASTOSOWANIE W CZERWONCE
		jeljtowej	narządowej
	Fumagilina	■
Antybiotyki	Tetracykliny	O
	Erytromycyna	■
	Paromomycyna	■
Sulfonamidy	Sulfaguanidyna	■
Pochodne imidazolu	Metronidazol	■
	Dehydroemetyna	■	■
	Dijodoksychinolina	■
Pochodne chinoliny	Kliochinol	■
i izochinoliny	Chlorochina		■
	Chiniafon	■
	Acetarsol	■
Związki arsenu	Karbarsol	■
Związki bizmutu	Glikobiarsol	■
Pochodne kwasu furanokarboksylowego	Diloksanid	■

■ - działanie skuteczne    O - działanie wątpliwe

Ze względu na groźne niekiedy działania niepożądane kliochinol został wycofany z lecznictwa i produkcji w wielu krajach, w tym także w Polsce.

Preparat i dawkowanie

Dehydroemetin - dehydroemetyna w ampułkach 0,02 g/2 ml i 0,06 g/2 ml; stosuje się zazwyczaj podskórnie w dawce 1 mg/kg m.c. na 24 godz. przez 10 dni w leczeniu wszystkich postaci pełzakowicy, a także w schistosomatozach i zakażeniach przywrami.

Fanchinon

Syntetyczny związek, pochodny fenantrolinochinonu o działaniu prze-ciwbaktcryjnym i przeciwpierwotniakowym - działa silnie na pełzaka czerwonki i lamblie.

Preparat i dawkowanie

Entobex - drażetki 0,05 g, stosuje się 3 razy dziennie 1-2 draż. co 8 godz. przez 5-10 dni.

Inne leki przeciwczerwonkowe omówiono w innych rozdziałach.

3.2.4. Leki przeciwrzęsistkowe

Rzęsistek pochwowy (Trichomonas vaginalis) jest obecnie najczęstszym zakażeniem pochwy u kobiet. Leczenie jest bardzo trudne i nic zawsze skuteczne. Czynnikiem ułatwiającym leczenie jest utrzymywanie kwaśnego odczynu w pochwie.

Leki przeciwrzęsistkowe dzielimy na 2 grupy:

1.    Leki działające miejscowo.

2.    Leki działające miejscowo i ogólnie.

Leki działające miejscowo stosuje się najczęściej w postaci gałek, tabletek i czopków dopochwowych. Leki o działaniu ogólnym stosuje się również dopochwowo w postaci gałek i tabletek dopochwowych oraz doustnie. Praktycznie największe znaczenie ma metron i dazol. W rzęsistkowicy obowiązuje równoczesne leczenie partnerów współżycia płciowego (!).

Pochodne iinidazolu

Pochodne iinidazolu (metronidazol, tynidazol, klotrimazol) wywierają silne działanie pierwotniakobójcze, zwłaszcza w stosunku do rzę-sistka pochwowego i jelitowego, poza tym pełzaka czerwonki. Są to związki dość toksyczne, wywołujące wiele zaburzeń czynności przewodu pokarmowego, ośrodkowego układu nerwowego (bóle i zawroty głowy, pobudzenie, bezsenność i in.), szpiku kostnego (leukopenia). W czasie zażywania tych związków nie wolno używać alkoholu, który nasila toksyczne objawy neurologiczne. Omówiono je dokładnie w podrozdziale 3.7.

Zastosowanie leków przeciw rzęsistkowych    Tab. 3.3.

GRUPA	LEK	Zastosowanie
		miejscowe	ogólne
Pochodne imidazolu	Metronidazol
	Klotrimazol
	Tynidazol
	Aminitrazol		MMMM
Pochodne nitrotiazolu	Tenitrazol		«MHI
Pochodne chinoliny i izochinoliny	Dijodoksychinolina
	Dehydroemetyna
Pochodne oksazolidynodionu	Nifuratel		mmmm
Związki bizmutu	Glikobiarsol	mmmmm

81