36
S - punkt nazywany środkiem masy układu,
n
m - ^rrij - masa całkowita układu,
i=l
m • rs - moment statyczny układu.
Współrzędne środka masy określimy z równań wynikających z rzutów równania (76) na osie xyz układu odniesienia:
n
xs |
=Zmi-xi i=l |
n | |
ys |
=Zmi-yi i=l |
n | |
zs |
=Zmi'zi i=l |
(77)
Uwaga!
W warunkach ziemskich środek masy to ten sam punkt, co środek ciężkości (ale umawiamy się, że o środku ciężkości mówi się w statyce, a o środku masy w dynamice). Położenie środka masy układu określa się identycznie jak położenia środka ciężkości.
Rozważmy układ punktów materialnych (rys, 1K), klóingn |tnlo>niie środka masy zmtmy
Uówiumie (76) różniczkujemy względem czasu:
n
i=l
hmirwa/ rs = vs, natomiast = v;, podane równanie przyjmie postać:
Tl
i=l
Hil/it*: m ■ vs - tzw. wektor pędu środka masy, m, ■ V; - wektor pędu i-tego punktu,
II
y] ni; • Vj - wektor pędu układu punktów materialnych.
i-i
/ uiwuimia (78) wynika, że wektor pędu układu punktów materialnych jest lówny wektorowi pędu środka masy. Równanie (78) rzutujemy na osie xyz uklmlii odniesienia i dostajemy:
(79)
I-I
iii xs
i=l n
• v.s •
il n
Ulż.