I w odmianach czasu smak jest 122

PRZYPISY LX> S. 98—117

na i bogata dziewczyna z Delos, w której zakochał się ubogi Akoniios z wyspy Kos Według Owidiusza Akontios w świątyni Diany rzucił do stóp Kydippe jabłko z napisem, że będzie mu wierna, i tak podstępem ją poślubił.

1    - osobne — osobliwe, niezwykłe.

22 brzeg Ery da nowy — w mitologii brzeg nad rzeką Eridanus. w' którą Jowisz strącił piorunem Factona za karę, że zagubił wóz ojcowski na niebie.

2-1 hipokreńskic — źródło aa Hclikonie, dające natchnienie poetom, grzeczny — piękny.

KPrrAIAMJt M XI

2    p r z yś p i c j e — przybędzie spiesznie.

4    piękna Lucyna — Lucina, jeden z przydomków Junony, czczonej jako bogini płodnoścL

15 n i e p o ż y t y — niezwyciężony.

14 Scytom — Scytami nazywali starożytni Grecy ludy pochodzenia irańskiego, zamieszkujące stepy na północ od Morza Czarnego

WIEŚNIAK

Tekst wg: A. Zbylitowski, Wieśniak, wyd. T. Wierzbowski, Warszawa 1895-

5    szkuty — niewielkie statki rzeczne służące do spławiania zboża; t raft y — tratwy; ko m i egi — albo ko-inięgi. rodzaj statku.

26 skop — baron.

31 nu usadkę — z zasadzki.

34 połami — sieciami do łowienia ptaków.

101    M u s a c (lac.) — Muzy; strony — struny.

102    wyprawiony — wyćwiczony.

118 chłodnik — altana.

138 ziółek... wy dworny eh — przypraw wykwintnych.

PIOTR KOCHANOWSKI

TORKWATO TA.ŚSO

(i O EHE O ABO JERUZALEM WYZWOLONA

Tekst wg; T. Tasso. (iofred a(x> Jeruzalem wyzwolona przekładania Piotra Kochanowskiego, oprać. R Połlak. Wrocław 1951. BN. S. II, nr 4.

PIEŚŃ TRZECIA

1 rany — poranny.

14 Krę pak — Karpaty: u Tassa mowa o Apeninach. 24 p o ż ą d n c — pożądane, upragnione.

42 łykanie — łkanie.

47 wałów — fal morskich.

51 kit... pierz a — pęków drogich piór u czapek. 82 1 u d z i c z es z 1 i — w podeszłym wieku, starzy. 84 in c s z k i t — meczetów.

125 kinie — skinie, da znak (buławą hetmańską). 129 drzewo — drzewce, kopię, włócznie.

141 przezdzięki — gwałtem, przemocą.

144 b a w e ł n i c ę — chustkę.

153 mu dzieją — nazywają go: gdzieżbym — gdybym.

199 się... skosztujemy — spróbujemy swych sił w walce.

202 podanie — tu; wezwanie, zaproszenie.

216 krzywo — nienawistne.

220 pa iż — tarczę.

226 od p r a w d y — naprawdę.

2.34 kwapiony — pośpieszny.

JAN ŻARCZYC symfonie; anielskie

Tekst wg anonimowego pierwodruku; Symfonie anielskie abp Kolęda mieszkańcom ziemskim tui muzyki niebieskiej wdzięcznym okrzykiem na dzień Narodzenia Pańskiego zaśpiewane, które usfyszane w Krakowie roku Pańskiego 16JO. Pod wierszem Do czytelnika podpisany Jan z Żabczyc

SYMFONIA CZWARTA

-i na multancczkaeh — na dudkach, piszczałkach. rodzaju kobzy.

13 Gospoda—pani

SYMFONIA SZESNASTA

27 na kozłowym rogu — na trąbce zrobionej z koźlego rogu.

29 gędzic — akompaniuje na instrumencie strunowym.

52 r o ratę (tac.) — spuśćcie rosę. „Spuśćcie rosę niebiosa /. wierzchu, obłoki niech spuszczą ze dżdżem sprawiedliwego...". tekst Izajasza (44, 8), incipit pieśni ad wen towej.

SYMFONIA DWUDZIESTA TRZECIA

3 czczyca — niep<>kój, trwoga.

20 pożądane wszelkie ciało — wszelkie stwo-rżenie lego pożądające.

26 krzycząc — krzyczących.

SYMFONIA DWUDZIESTA MąTA

26 moszcz — sok winny, młode wino; autor symfonii wymieniając dary trzech królów nic wspomina o tradycyjnej mirze.

SYMFONIA DWUDZIESTA SIÓDMA

7 wyniknie kwiatek z różdżki Jessego --

679