88
i Z mi - |
i Z |
1 |
1 |
przewyższy wartość
Prawdopodobień
stwo takiego zdarzenia oznacza się przez P(A) i wartości jego podano w tabl. e.4.
Tabl. 6.4.
a ; |
A 1 ĄX) ; A |
i P(A} |
A |
f(A) i A ; ?(\) |
0,30 * 1,0000 |
0,60 0,S643 0,90 |
10,3927 |
1,40 |
0,0397! 2,0010,0007 |
0,35 10,9997 |
0,65 i 0,7920 10,95 |
■ 0,3275 |
1,50 |
0,0222 i 2,101 0,0003 |
0,40 i 0,9972 |
0,70 0,7112 ‘1,00 |
i 0,2700 |
1,60 |
0,0120 ! 2^20 0,0001 |
0,45 :0,9874 |
0,75 i 0,6272 !1,10 |
i 0,1777 |
1,70 |
0,0062 ! 2,30! 0,0001 |
0,50 ;0,9639 ' |
0,80 !0,5441 i 1,20 |
10,1122 |
1,80 |
0,0032 : 2,40 i 0,0000 |
0,55 10,9222 |
0,85 10,4653 i 1,30 |
!0,0681 |
1,90 |
0,0015 12,50; 0,0000 |
Jeśli P (X) jest mniejsze od 0,1, tzn. jeśli otrzymane wartości różnic między częstotliwościami rozrzutu rzeczywistego i teoretycznego są mało prawdopodobne, przyjmuje się, że rozrzut faktyczny nie odpowiada rozrzutowi normalnemu. Jeśli ?(A) > 0,1, zakłada się, że różnice między częstotliwościami zmierzonymi i teoretycznymi są przypadkowe i można przyjąć, że błędy podlegają prawu rozrzutu normalnego. Jeśli opracowanie statystyczne wykonywano celem określenia dokładności procesu technologicznego, to jako podstawowe charakterystyki przyjmuje się następujące wielkości:
- współczynnik względnej asymetrii krzywej (6.14),
- współczynnik względnego rozrzutu K (6.11) , który w danym przypadku jest stosunkiem wielkości tolerancji <5 do wielkości rozstępu rzeczywistego rozrzutu błędów.
3.3. Określenie skali przy wykonywaniu histogramów i krzywych roz-rzutu
Skalę na osi odciętych j x) dla zbudowania teoretycznej krzywej o-kreśla się w sposób następujący: wybieramy długość odcinka {dowolną1) w mm, na którym winien zmieścić się cały rozstęp błędów. Oz-
. r -1 r 1
naczając ten odcinek przez 6a otrzymany: Suipm! * 6a immj, tzn: Ci[ym] = a [mm], skąd skala wzdłuż osi x ma postać
Ponieważ w tabl* 6*1« funkcja t ma wartość t
maz
0,4, to z {6.6)
1
otrzymamy, że y max = -P.tL,. . Przyjmując, że trzymamy skalę wzdłuż osi rzędnych y
1
= b G
Maksymalna rzędna krzywej w tej skali wyniesies
(6.21)
0,4 . r -i r i
* max = ~ćr" b G LH - °*4 b M •
Analogicznie dowolną rzędną b dla przypadku x = ( z (6.4) otrzymamy o postaci y^ = 0,24 b [mm]. Skalę po osi rzędnych można wybrać dowolnie, np. zakładając,że maksymalna rzędna będzie w przybliżeniu równa rozstępowi, wówczas 0,4 b « 6a, skąd b - 15a. Przy porównywaniu zbiorów błędów z różnymi wartościami (i winien tyć spełniony warunek
b
1
(6.22)
Przy określaniu skali dla narysowania teoretycznych częstotliwości miT można wykonać to w sposób następujący:
- dla funkcji ciągłej
>co
J y dx » 1,
(6.23)
gdzie: y =
względna
składowe
- dla dyskretnych wartości k
T-
częstotliwość; \ -■■■
L— n
, gdzie: —i—-
n
lub dzieląc i mnożąc
1
tej sumy przez zakresy grupy pomiarowej A x, otrzymamy: