op18

268 ŁUK A 57, OPALIŃSKI

Albo raczej gwiaździe ciełnnej Zrodzony. Ty potajemnej Rzeczy nie chciej cierpieć dalej, Pozwij tych, co uciekali! Milczysz? Znać, że cię to boli, Tylko panom twoim gwoli Wraeając-że do zaczętej Powieści: kiedy z paniety Pierzchnęlo judzi niemało, Drugim się czekać nie chciało. Twardym mrokiem się skupili Tr/eJ wodzowie, gdzie też byli Pułkownicy, komisarze,

Więc co przedniejsi usarze.

Ba, i panowie, co chcieli Dowodzić, w ton czas zekpieli²²*. Stąd stanęła prędko rada,

A zaprawdę, że nie lado.

Mówi Jeden, że zginiemy,

Gdzie²¹³ wojska nie uwiedziemy, A tek i dnia nie czekajmy. Komunikiem uciekajmy.

1CS2, *. 15—10>, n w czasio sejmu koronacyjnego domagał 3łę sądu na uciekinierach spod Pilawier,' w 1052 r należał no gorących zwolenników podkanclerzego l był rugowany z izby poselskiej przez posłów należących do stronnictwa królewskiego (tamie, «. 71—721. Tym ostatnim faktem tłumaczy się zapewne Ironia Opalińskiego wobec Pctrvkow-skiego.

^Ser,!j: milczysz, czyniąc gwoli (według woli) twoim panom, choć widać, ie cierpisz nad tym. ^m =ekpieć — zejść na kpu. zgłupieć. ^m fldrł* — tu: gdy.

ⁿⁱ kom unikiem — szybko nn koniach, pozostawiwszy

Milczą drudzy, a milczenie Jest im zgodne zezwolenie.

Nic nie dbają na sromotę,

Tylko jeden, że piechotę, Powiedział, pewnie zgubieniy I armatę utracicmy.

Ale drugi, co wotować Lepiej umiał niż wojować, Odpowiedział: „Mniejsza strata Ojczyźnie wszytka armata I zguba ludu pieszego,

Niż krwie stanu szlacheckiego'’.

To tak Pudziejowski⁴²⁷ radził,

0    co się zaś po tym wadził ł brodę targał jednemu,

A zaś powiedział drugiemu.

Że to jest adulieri(n}a ^w Powieść, lecz przecie przyczyno Nie stąd. bo nie trzeba było Zgadzać się nn tak złe dzieło.

1    głupi głos tyło mocy

Nie mini mieć, (by) wojsko w nocy Z jego rady uciekało.

Znać, że sic tak wszytkim zdało; A także nasz pan bajbuza^m, Lękając się i sum guza,

Prowadzić ich obiecuje I przed wśzytkimi przodkuje.

Pudzh‘jou.’3k\ — przekręcona nazwisko Radziejowski: w Czart.: Radziejowski.

adutterinu — sfałszowana, nieprawdziwa ^m bajbu/.a — wyraz pochodzenia tureckiego; oznacza' baj — bogaty, buru — cielę. Ta Jest to obelżywe określenie Radziejowskiego.