°<ktawoHv właściwości fizyko-chemiczne gruntów • 3
38 Jak widać z rysunku 3AOa, już nawet jedna warstwa kationów między cząstka^ gruntu nie zapewnia tak dobrego wzajemnego przyciągania cząstek, jak w pr2y. padku bezpośredniego (bez kationów) styku cząstek (rys. 3.10Ó). W razie większej | 1 liczby warstw kationów wzajemne przyciąganie cząstek jeszcze bardziej maleje.
3.10 Prawdopodobny układ kationów i molekuł wody w punktach styku Cząstek gruntowych
a — styk pośredni, b — styk bezpośredni (bez kutionów)
Miejsca zakratkowanc — strefy odpychania się molekuł wodnych
Siły przyciągania i odpychania cząstek gruntu zależą również od wartościowości I kationów adsorbowanych — im większa wartościowość kationów, tym mniej jest 9 ich w warstwie dyfuzyjnej, tym lepsze właściwości mechaniczne ma grunt.
W przypadku gdy cząstki gruntu są ułożone równolegle (nie są do siebie prosto- I