mo*c
bardzo zróżnicowane. Wyodrębnienie zaś określonych klas odpo • nastręczać badaczowi niemało trudności. Ic<*y-i» ,wv.
Wymienione ograniczenia powinny być uwzględnione podczas \ i przy ocenie zebranych materiałów, gdyż badacz nic ma możliwościbadań* ^ ma wiarygodności uzyskanych informacji. Nie potrafi także odpo w j objęta badaniami osoba powiedziała prawdę, czy też powiedziała Cz>'
i co mogła powiedzieć. Badacz nic wic także, czy osoby udzielające óT* C^c'a^a na pytania kwestionariuszowe reprezentują siebie, czy jakąś zbio°W^Z'
Ankieta jako technika zbierania informacji, może wystąpić w wielu odmia nach. W zależności od przyjętego kryterium, różnic dokonuje się ich lypoloci" Podstawą icłi wyróżnienia jest przede wszystkim sposób, w jaki pozyskuje się informacje i w jaki rozprowadza się ankiety wśród badanych. Biorąc to pcxi uwagę, można ankiety podzielić na:
1. Ankiety ustne.
2. Ankiety pisemne.
Ankieta ustna cechuje się tym, że badacz w sposób bezpośredni lub za pomocą przeszkolonych ankieterów, zadaje respondentom pytania, po czym klasyfikuje i rejestruje icłi odpowiedzi. l ego rodzaju sondaże ankiety ustne, stosuje się w przypadku badania małych dzieci, które nie potrafią jeszcze pisać, oraz przy rozmowach telefonicznych, których popularność szybko ostatnio rośnie. Uzasadnieniem wzrostu zainteresowania lej formy sondaży jest możliwość dotarcia do większości respondentów, szybkość przeprowadzenia badań oraz niskie koszty. Ten sposób zbierania informacji, gwarantuje, że kwestionariusze ankiet będą wypełnione w miarę poprawnie. Ankieta ustna jest pewnego rodzaju odmianą wywiadu standaryzowanego. Przy tego rodzaju ankietyzacji, najważniejszym problemem dla badacza, jest nawiązanie bezpośredniego kontaktu z re
spondentami.
Ankieta pisemna polega na przekazaniu respondentowi kwestionariusza ankiety, z prośbą o jego wypełnienie. Biorąc pod uwagę sposób rozprowadzenia ankiet, można je podzielić na:
1. Ankietę pocztową.
2. Ankietę prasową.
3. Ankietę audytoryjną.
Wymienione ankiety różnią się między sobą sposobem „onariuszy ankiet oraz nadzorowania ich wypc|nicn£ Pr«kazania k,t.
5 Ankietę pocztową stosujemy wówczas, gdy badaczowi „W
określonego typu odbiorcy, a mc ma sposobności nawiać, do'are™ icdniego kontaktu Polega ona na rozesłaniu kwestiom,*^ '^clckcjonowanych osób. z prośbą o udzielenie przez „ich JPCCJalmc stawione w kwestionariuszu pytania i o ich zwrot, drogą pocaowr^L"1 ^ ilc/y głównie od celu badan. " p wą-Dobór osób
Ankieta pocztowa jest wygodną formą badań ankietowych jednak uzyskania odpowiedzi od wszystkich adresatów, ale Ue ankiety pochodzą od interesujących badacza respondentów, z
... Ct/ąciitvl- IC/hv /UTOmiwrtą ant- Ot !• t .. ł-"«k)inOSC
p>ian. icn ................... '«» przez respondentów oraz instm
cji czy osób autoryzujących badania. Autoryzowanie ankiety przez instytucję lub osobę znaczącą, sprzyjają udzieleniu odpowiedzi na pytania kwestionariusza i odesłaniu ich przez respondentów. Większą zwrotność uzyskuje się wówczas gdy ankieta jest krótka, łatwa do wypełnienia, niekłopotliwa w zwróceniu oraz autoryzowana przez instytucję lub osobę cieszącą się zaufaniem i prestiżem. Za sukces zwrotności można przyjąć wskaźnik wahający się w granicach 50%.
Ankieta prasow a ma zastosowanie w badaniach sondażowych, które zmierzają do poznania upodobań czytelników pism, odbiorców programów radiowych. telewizyjnych, konsumentów danego typu towaru, usług, itp. Wymaga zamieszczenia kwestionariusza ankiety na łamach prasy, wraz z instrukcją i podaniem adresu organizatora badań. Ankieter zwraca się zazwyczaj z apelem do swoich odbiorców (czytelników, konsumentów, klientów instytucji, itp.) o wzięcie udziału w badaniach i udzieleniu odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i przesłanie ankiety drogą pocztową na adres wskazany przez organizatora badań, lego rodzaju badania, z uwagi na niewielkie koszty, mają coraz powszechniejszy charakter. W badaniach pedagogicznych ankiety prasowe są rzadko stosowane.
Ankieta audytoryjna polega na rozdaniu kwestionariuszy ankiety określonej zbiorowości, stanowiącej pewne audytorium np. uczniom szkoły, słuchaczom kursu, absolwentom szkół, uczestnikom zebrania, konferencji, itp.. absolwentom szkól. itp. z prośbą o ich wypełnienie i oddanie badającemu, najczęściej podczas jego obecności na spotkaniu z danym audytorium. Rozprowadzenie ankiet w szkołach, zakładach pracy, instytucjach, organizacjach społecznych, itp. powinno się odbyć w sposób legalny, tzn. za zezwoleniem kierownictwa danej instytucji, szkoły czy zakładu pracy. . .
Kwestią kluczową, w przypadku posługiwania się różnymi typami anaei, j«-m wartość informacyjna zebranych danych. Chodzi przede wszystkim o o' 'S enie. u jakim stopniu zebrane informacje o badanych zjawiskach cz> z arzemac i