i„rotv = rot„v
(1.36)
Każdemu punktowi P obszaru przestrzennego R. w którym istnieje pole wektorowe v, możemy w ten sposób przyporządkować nową wielkość wektorową — rotację tego pola rotv. Dowód twierdzenia wyrażonego wzorem (1.36) można znaleźć w podręcznikach analizy wektorowej; w przypisie 1.1 pokazujemy, że w kartezjańskim układzie współrzędnych prostokątnych wektor rotv ma składowe
rotx v =
rotyv =
rot. v = czyli rotv = i
***•' W 1/ • |
a- |
8y |
'i- ’ OZ |
dvx |
8v2 |
oz |
8x 5 |
8l'y |
8vx |
8x |
r* J oy |
1dv* |
8v. |
* \ By oz )
(I.37a)
+ iy
12i'x |
3M, i i |
i *>t |
Bvx\ |
\ 8z |
dx)+ s' |
la* |
9y) |
V x v.
(I.37b)
Krążenie (cyrkulacja) wektora pola v wzdłuż krzywej zamkniętej C: całka
krzywoliniowa f vdr.
ć
* Oczywiście przy opisanym przejściu granicznym ściągania krzywej C do punktu P pole powierzchni S rozpiętej na krzywej C dąży do zera: S -* 0.
— 3.2AF(22EWSKl
T-JL 02,{..