— To była przepustka do Itistom Uwierzyłem. żo sieć rnnio mi we.te. ze uczyniłem słuszny wybór. Stawałem się stawny, eio tym więcej od siebe wymagałem. Chciałem >&ć wciąż do przodu, stawiać sodę coraz trudniejszo ccło W pół drogi zatrzymywać s<ę me można.
Przygotowując się do olimpiady podjął Janis wielką pracę głównie nad poprawieniem siły i szybkości. Nie ustrzegł się jednak błędów — tak to zresztą ocena) później z trenerem Mazalitisom, Znaczne; poprawie siły i szybkości nie towarzyszyła odpowiednio coskonala technika. Nastąpił regres — 83,64 m uzyskane w 1963 r. rie napawały optymizmem. Coraz częściej zdarzał-/ się kontuzje.
Na 0'mpiadę w 1964 r. wybiera! się Łusis cały obsiały.
Bytem silny jak tur. ate równio jak on niezdarny w precyzyjnych wenach. Stanal na starcie w Tokio z nie zaleczoną konluz;ą. Uzyskany wynik (80,57 m) dal mu trzecie miejsce Nie był zadowolony. Chciał więcojl
Po igrzyskach olimpijskich w J 964 r. zmieniliśmy z trenerom pian szkolenia. Trzeba było pomyśleć o tym, co będzie za czler)' lala. Zrezygnowaliśmy ze znacznej części ćwiczeń sitowych. jesionią > w zimie przestałem również trenować z oszczepem. Skupiliśmy się teraz na wszechstronnych ćwiczeniach gimnastycznych. Pracy było o wiele mniej, przybyto za to myślenia. I może to dziwne. ale właśnie windy zacząłem się. przymierzać " do rekordu świata. Wynik 91,72 m uzyskany przez Ter je Peder-sena z Norwegii :o dużo, nie .
W lecie 1965 r. kontuzje minęły bez śladu. Dopiero teraz Łuss zaczął rzucaC oszczepom. Nawet do ICO rzutów na jednym treningu. Na zawodach jeszcze przegrywał, terma jednak wzrastała i ukohczyl sezon nowym rekordem życiowym 86,56 m.
Cały następny rok poświęcił Łusts doskonaeniu techniki. Rzucał głównie lekkim, -ważącym 690 g oszczepem (dla kobiet). Miało to przyśpieszyć i zwiększyć dynamikę 'wyrzutu. Niekiedy oszczep pokonywa! 90 m. Sportowym wydarzeniem tego sezonu było wywalczenie kote/iego tytułu mistrza Europy — wynfciem 84.48 m.
Rok 1967 przyniósł dwa wiekio wydarzenia W sporcie: najpierw ustanowi! kolejny lekord ZSRR (87,62 m), później pokonar granicę 90 m — uzyskał wynik 90,98 m Nastąpiła toż zmiana w życiu prywatnym małżeństwo z Elwirą Ozo: ną. rekordzistką świata w rzucie oszczepem (61,38 m) i mistrzynią igrzysk olimpijskich 1960 r w Rzymie (55,98 m),
— Jestem szczęśliwy. a<e do pelm szczęścia zawsze czegoś brakuje. Myślę o zioiym medalu olimpijskim. Jak tu być mężem swojej zony? Elwira zna leż smak rekordu świata. Malutki przy niej jestem. Mam więc jeszcze jeden bodziec do cracy — i to najbliżej jak tylko może być. Wierzę, że efekty nie dadzą na siebie długo czekać
W 1968 r. cały sportowy Świat myślał o Meksyku. Jeszcze nigdy igrzyska ollmpąskie nie odbywały się w tak odmiennych warunkach. Janis Łusis był faworytem rzutu oszczepem, ate jak -wskazywały doświadczenia tej konkurencji, faworyci na ogól przegrywali...
Dtugi okres ak malyzac; w Meksyku przebiegał pomyślne. Sensację wzbudził kiedyś około stumetrowy rzut Łu-sisa na treningu Nikt nie wiedział, ze znakom ty zawodnik rzucał „damskim- lżejszym oszczepem. Powiedział póż-mej o tym on sam
W konkurs/: jego zwyc ęstwo wisiało jednak na włosku. W eliminacjach mat 83,68 m. w ftrale rzucał równo ;ak maszyna: 81.74, 86,34, 82.66, 84,40 i wreszcie 90,10 m. Zwycięstwo, pierwszy zloty medal olimpijski, -wyraźna przewaga nad. d*ugim w konkursie, Finem J. Kinnunenem (88,58 m) Alejakm kosztem...
Ztoiy medal wywalczyłem dopiero ostatnim rzutem. Było ciężko. Mo mł nie wychodziło. Czułem, żo stadion wciąż czeka na mnie i ta świadomość paraliżowała ruchy. Została już tyłko jedna próba. Postanowiłem nic rzucać od razu Najpierw raz jeszcze wszystko sprawdzę aż do fazy wyrzutu Czy zdołam się jednak zatrzymać? Ryzykowałem — ało i nic do stracenia me lżyło. Słyszałem jęk w. down. gdy w ostatniej chwili się zatrzymałem. Cel swój jednak osiągnąłem. .Przetarłem się'. Po chwili tuszyłem raz jeszcze Oszczep łeciat ale ;a już wiedziałem, że będzie to najdalszy rzut w konkursie. I wówczes poczułem sięparozo słaby. Nerwy...
Sezon 1968 byi więc szczęśliwy zloty medal olimpjs-ki i rekorc świata (91.98 m). Równie pomyślny byt rok następny. Już po raz trzeci Janis Łusis stanął na najwyższym podium podczas Mistrzostw Europy (91.52 ml Miał prawic 30 lat.
— Myślałem o zakończeniu kariery. Może już nic więcej nie osiągnę? Po dyskusjach z trenerem i z Elwirę przyjąłem wyjście pośrednie. Trochę odpocznę — a później znów do roboty Jeszcze przynajmniej cztery toto.
Sezon 1970 rad/wcki oszczepmk rzeczywiście potraktował ulgowo. Mógł sobie na to pozwolić. Urn a* bezbłęd-nie regulować formę trafiał z nią na najważniejsze starty. Tak było i w 1971 r., kiedy Ic w Helsinkach zdobył już czwarty 2loty medal na Mistrzostwach Europy, swoim najlepszym rzutem sezonu (90.68 m) wiernie kopiuje wyczyn sprzed dwóch tai.
— Mam już 32 lala i trzeba o tym pamiętać. Czekaja mnie kolejne igrzyska olimpijskie. Będę do nich na pewno
8..
B — ri/ut OKtZOPłfll