- 61 -
- 61 -
MiSsa^
Katolicy mogą być obecni w pewnych, wypadkach, jak np. uz powodu wykonywanego publicznie urzędu lub obowiązku,z powodu powinowactwa, przyjaźni lub pragnienia lepszego poznania, z racji ekumenicznego spotkania itp." na liturgicznym kulcie w innych kościołach czy kaplicach chrześcijańskich i mogą brać pewien udział w takich okolicznościach we wspólnych odpowiedziach, hymnach, gestach tych chrześcijan, "byleby nie przeczyli wierze katolickiej"* Taki sam przepis należy zastosować do obecności braci chrześcijan na nabożeństwach katolickich /-Dyr.Ek.cz. I, nr 59/.
Współudział w nabożeństwie eucharystycznym /communicatio in sacris* interkomunia/« ' ‘ ............... ....... ’ ......“ ............
Stosowany dziś najczęściej termin "interkomunia" zrodził się w Kościołach i wspólnotach ewangelickich, podczas gdy Kościół rzymsko-katolicki określa to samo zagadnienie zwrotem "communicatio in sacris". Można by postawić pytanie, czy sama terminologia nie wypływa z odmiennej koncepcji teologii Kościoła. Termin "inter* komunia" zdaje się sugerować ideę wielu Kościołów chrześcijańskich, istniejących konkretnie i Usiłujących ustalić warunki wspólnego kultu eucharystycznego, który by mimo zachodzących podziałów był znakiem ich duchowej przynależności do jednego Kościoła Chrystusowego. Natomiast zwrot "communicatio in sacris" opiera się na założeniu,. że Kościół Chrystusowy mimo wielu podziałów jest jeden także w swojej zewnętrznej widzialnej strukturze i dlatego odłączający się od niego na skutek schizmy czy herezji odłączają się również od wspólnoty, to jest "communio", w jego kulcie.
Obok terminu "interkomunia", oznaczającego istniejący między Kościołami zwyczaj lub umowę wzajemnego udzielania sobie Komunii lub dopuszczania do niej, mimo istniejącego między nimi rozdziału, powstało ostatnio wiele wyrażeń pokrewnych, usiłujących wyrazić różne odcienie praktyki ekumenicznej co do uczestnictwa w nabożeństwach eucharystycznych, jak:
komunia wolna - zaproszenie do udziału w komunii wszystkich chrześcijan obecnych na nabożeństwach niezależnie od tego, czy są c.-chrzczeni i dopuszczeni do komunii we własnym Ko ściele ;
komunia otwarta - dopuszczenie do udziału w komunii wszystkich ochrzczonych, uprawnionych do niej w swoim Kościele;
intercelebracja - dopuszczenie duchownych innych Kościołów chrześcijańskich do współodprawiania nabożeństw eucharystycznych;
dopuszczenie okazyjne do komunii - w poszczególnych wyjątkowych wypadkach.
W Kościołach i wspólnotach ewangelickich odzywało się już od dłuższego czasu żądanie interkomunii i stopniowo wzrastała liczba wypadków jej stosowania. Obecnie również w niektórych ekumenicznych kołach, zwłaszcza w Holandii i w Niemczech zachodnich, można zauważyć tę samą dążność, jak również pewne wypadki wychodzenia poza przepisy Kościoła w tej sprawie. W ostatnich latach nacisk grup ekumenicznych różnych Kościołów na wprowadzenie interkomunii wzmógł się do tego stopnia, że problem ten stał się jednym z najbardziej aktualnych w ruchu ekumenicznym. Dotyczy to szczególnie protestantyzmu, a częściowo i katolicyzmu, bo Kościoły prawosławne zachowują się na ogół wstrzemięźliwie do tej praktyki.