skanuj0007 (46)

9.2. Planowanie zagospodarowania turystycznego 239

429 pokoi) i 3 na jej południowo-wschodnim krańcu. Początek gwałtownego rozwoju turystyki na Phuket był związany z przyjętym w 1973 r. przez rząd Tajlandii planem rozwoju sektora turystycznego. W 1975 r. ukończono szczegółowy plan rozwoju turystyki w południowej części kraju, w 1976 r. na wyspie powstał pierwszy nowoczesny hotel („Patong Beach Hotel”), a w 1979 r. na Phuket oddano do użytku lotnisko. Jego uruchomienie dawało podstawy do rozwoju zagospodarowania turystycznego zorientowanego na turystów zagranicznych. W latach osiemdziesiątych na zachodnim wybrzeżu Phuketu, w zdewastowanym przez odkrywkowe wydobycie rud cyny rejonie nad zatoką Bang Tao, przystąpiono do budowy tzw. zintegrowanego ośrodka turystycznego nazwanego Laguna Phuket. Inwestorem został koncern Thai Wah Resort Development Public Company Ltd. (związany z singapurską grupą Wah Chang International), który kosztem 200 min USD wybudował na obszarze o powierzchni około 400 ha nowoczesny zespół hotelowo-re-kreacyjny. Jego powstanie musiały poprzedzić szeroko zakrojone prace rekultywacyjne, polegające m.in. na nawiezieniu gleby, posadzeniu tysięcy drzew itp. Dzięki tym zabiegom wzdłuż liczącej 3 km plaży i wokół 6 malowniczych zbiorników wodnych powstało 5 hoteli. Pierwszym obiektem hotelowym był oddany do użytku w 1987 r. „Dusit Laguna Resort Hotel”. W następnych latach uruchomiono kolejne hotele (w tym I etap luksusowego ośrodka wypoczynkowego „The Allamanda Phuket”), w związku z czym w 1995 r. łącznie zespół Laguna Phuket liczył 924 pokoi hotelowych. Budowie obiektów hotelowych towarzyszyło oddanie do użytku urządzeń towarzyszących, np. liczącego 18 dołków pola golfowego „Banyan Tree Golf Club” (czerwiec 1992 r.), złożonego z 52 sklepów centrum handlowego „Canal Village Laguna Shopping” (grudzień 1994 r.) oraz kompleksu sportowo-rekreacyjnego „Quest Laguna Phuket Adventure” (maj 1995 r.), w którym jest m.in. 15-metrowa sztuczna ściana do wspinania się. Na terenie wchodzącym w skład kompleksu Laguna Phuket jest ponadto do dyspozycji gości 25 restauracji i barów, korty tenisowe, siłownie itp. Zespół hotelowo-rekreacyjny Laguna Phuket, który w połowie lat dziewięćdziesiątych stał się największym tego typu ośrodkiem w Tajlandii, jest uważany za dobry przykład prawidłowego zaplanowania zagospodarowania turystycznego na terenach zdegradowanych wcześniej przez działalność przemysłową. Z tego też tytułu w 1992 r. otrzymał on prestiżową nagrodę organizacji International Hotel Association & American Express Environ-ment Award, która jest przyznawana za działania o charakterze proekologicznym w sferze usług hotelarskich [Laguna Phuket. Asia’s first integrated resort 1995],

O ile wyspa Phuket należy do częściej odwiedzanych przez zagranicznych turystów rejonów Tajlandii, o tyle położona po drugiej stronie Półwyspu Malaj-skiego wyspa Samui nie została jeszcze w tak dużym stopniu przekształcona przez turystykę masową. Stopień rozwoju zagospodarowania turystycznego jest na niej znacznie niższy, co sprawia, że jest ona chętnie odwiedzana przez turystów mniej