9.2. Planowanie zagospodarowania turystycznego 249
Ryc. 27. Zagospodarowanie turystyczne na wyspie Wielki Kajman (Grand Cayman). Przykład nadmiernego przeciążenia inwestycjami turystycznymi
jest zgodne ze zdobywającą coraz większe uznanie koncepcją rozwoju zrównoważonego. Co prawda pogląd ten pojawił się np. w Stanach Zjednoczonych już w latach pięćdziesiątych (władze niektórych miast uznały, że turystyka może stać się czynnikiem rozwoju dla lokalnej gospodarki), to jednak dopiero w ostatnich kilkunastu latach zalecenia te zaczęto coraz częściej realizować w praktyce planistycznej. Jak podaje D.B. Weaver [1997, 281], dążenie do rozwoju zrównoważonego sprawia, że np. propagowanie ekoturystyki, traktowanej jako pożądana formy turystyki, przewija się jako główne założenie strategii rozwoju turystycznego prawie we wszystkich planach zagospodarowania turystycznego, poczynając od planów opracowywanych dla szczebla lokalnego, aż po plany rządowe opracowywane dla całego kraju.