Roolizocjo programów PR
ni wyniki baduA testowych przeprowadzonych przez niezależne organizacjo -stworzy tym samym neutralną, nie wartościującą informację, przydatną dlu odbiorców, bardzo chętnie publikowaną przez media.
Opracowania czy artykuły poradnikowe są często zaopatrzone w tytuł zachęcający do zapoznunia się, eksponujący problem do rozwiązania i sugerujący w lidzie, że czytelnik znajdzie rozwiązanie dla siebie. Zachętą też często jest wskazanie na osobę doradcy jako eksperta, fachowca o uznanych kompetencjach. Jest to istotna różnica w stosunku do artykułów ściśle informacyjnych, w których na ogół od razu nadawca podaje istotę rzeczy.
Jak na to zwracamy uwagę w innym miejscu książki upowszechnienie informacji w ramach działalności PR nie miałoby sensu bez wskazania nadawcy. Tak więc także omawiane opracowania opatrywane są przez nadawców nazwą organizacji, jej logo lub innymi identyfikatorami. Ten fakt wykorzystuje się w praktyce medialnej w Polsce do żądania od nadawcy stosownych opłat, nie bacząc na to, że media zyskują w ten sposób - za darmo - większą atrakcyjność u odbiorców.
Jest mało powszechnie wykorzystywanym w PR sposobem zakomunikowania o czymś otoczeniu, oczywiście o wydźwięku pozytywnym dla danej organizacji. Może on pochodzić z prasy zagranicznej i wówczas wymaga tłumaczenia Ikzeba uzyskać od pierwszego wydawcy zgodę na wtórne upowszechnienie, chyba że był to tekst (drak) opłacony przez organizację.
Naturalną możliwość tworzą własne media, przede wszystkim pismo zakładowe, ale też branżowe, gdzie przedrukowywane mogą być teksty niekoniecznie bezpośrednio dotyczące naszej organizacji. Nie będą to jednak treści o konkurencyjnym wydźwięku.
Przedrukowany może być artykuł podpisany przez kierownictwo organizacji mającej siedzibę w odległych regionach i tam opublikowany. Oznacza ło, że tą drogą mogą komunikować się ze swym otoczeniem organizacje sieciowe. Nawet nie przyjęty do upowszechnienia w formie przedruku prasowy materiał o organizacji może być wykorzystany w miejscu działania zakładów, filii czy innej jednostki organizacyjnej do tworzenia pozytywnego wizerunku czy innych celów,PR np. przez dostarczenie go korespondencyjnie, czy osobiście reprezentantom ważnych grup z otoczenia (kontrahentom, organizacjom ochrony środowiska, konsumentów, funkcjonariuszom władz, instytucjom kontrolnym, itd.).
W praktyce PR zapomina się często, że życiorysy prominentnych osób z organizacji mogą być niezwykle skutecznym czynnikiem wizerunku organizacji [419, s. 302, 303]. Założyciel, który wywarł piętno na rozwoju ekonomicznym regionu, kraju, aktualny menedżer, czy członek zarządu wybrany do władz prestiżowych instytucji, każdy inny członek organizacji traktowany jako osobowość charyzmatyczna, nowo powoluny szef instytucji, organizacji, przedsiębiorstwa, itd. traktowanej jako ważna w życiu społeczno-gospodarczym w skali lokalnej, rcgionulnej, krajowej, międzynarodowej - wszyscy oni mogą być przedmiotem zainteresowania publiczności, a więc też mediów. Oficjalne, zawodowe biogramy to muteriał najbardziej odpowiadający upowszechnianiu pracz media, nato-miast przeznaczone do upowszechniania żywym słowem lub pisemnie, ale dla otoczenia wewnętrznego (np. w gazecie zakładowej, wydawnictwie Jubileuszowym) przygotowywane są w sposób narracyjny, z elementami dotyczącymi sfery prywutnej (interesujące epizody, hobby, anegdoty, powiedzonka, relacje rodzinne, Itp.).
Itzeba jednak pamiętać, że nikogo nie zainteresujemy chwaleniem osób z organizacji bez specjalnego powodu. Dlatego w pierwszej części biogramu mówimy, dlaczego dana osoba z organizacji właśnie teraz zasłużyła sobie na biogram [6a, s. 124/125].
W następnym akapicie biogramu podajemy szczeble kariery zawodowej, ale nie w formie enumeratywnego wskazania kolejnych awansów, lecz z elementami dynamicznymi, np. ,/akf, te działa w międzynarodowym stowarzysznieu studentów pozwolił mu uzyskać szlify w językach obcych, co teraz okaże się przydatne na jego stanowisku„tylko trzy łata potrzebował po studiach, by zasłużyć na tak prestiżowe stanowisko." Ody biogram piszemy w związku z awansem, nominacją, wyróżnieniem dobrze jest przywołać prestiżowe juiy łub osobę VIP-a jako wręczającego.
Następny akapit w biogramie (narracyjnym) to sytuacja rodzinna z dyplomatycznymi określeniami zawodu współmałżonków. Pytamy czy nasz bohater życzy sobie, by podać jego hobby. Ale i tu konieczna jest dyplomacja. Osobistości życia biznesowego nic będą chwalić się, że jego hobby to oglądanie seriali czy praca na działce. Ale z drugiej strony, nie należy chwalić się zachowaniami nowobogackimi (np. skoki na bungy). Jeśli podamy tradycyjne spędzanie wolnego czasu (np. oglądanie' filmów, słuchanie muzyki czy czytanie ksiąźok, to trzeba podać typ muzyki czy literatury. Inaczej nic będzie wiarygodne twierdzenie, źc lubimy muzykę, czy czytamy książki.
Końcowa część biogramu to opinie osób trzecich podane według następującego porządku: 1. pozytywne, 2. umiarkowane, 3. bardzo pozytywne. Nic mogą to być opinie podwładnych oraz osób niższych rangą.