skanuj0015

Technologie transportowe XXI w.

tawą z 29 sierpnia 2002 r. (Dz.U. nr 155, poz. 1286) zmieniono ustawę ; pracy kierowców, dostosowując ją do prawa Unii Europejskiej. Noweli-j ustawy ma przeciwdziałać wypadkom drogowym, w których zmęczenie :y spowodowane było nieprzestrzeganiem czasu pracy.

:jście w życie ustawy o czasie pracy kierowców z dniem 1 października przyspieszyło stosowanie nonn dotyczących czasu prowadzenia pojazdu, towanych okresów odpoczynku oraz przerw.

odnie z ustawą maksymalny czas prowadzenia pojazdów nie może prze-: 9 godzin na dobę, z możliwością przedłużenia do 10 godzin, nie więcej ukrotnie w każdym tygodniu. Całkowity czas prowadzenia pojazdu ym okresie dwutygodniowym nie może przekroczyć 90 godzin, w realizacji produkcji transportowej, która ma jednostkowy charakter •zewoźnik każdorazowo musi dostosować się do szczególnych zadań odawcy), wyjątkowego znaczenia nabiera czynnik ludzki - stając się tem integrującym środki pracy z przedmiotami pracy, efektywnej realizacji produkcji transportowej decyduje właściwa organi-rzedsiębiorstwa transportowego, ze szczególnym uwzględnieniem miej-i i zadań służb marketingowych. W celu doskonalenia struktur przedsię-a dokonywane jest ich „spłaszczenie”, co prowadzi do zwiększenia zków i kompetencji bezpośrednich wykonawców produkcji transporto-yspozytorów oraz kierowców.

Le.szek MINDUR

3. TECHNOLOGIE PROCESÓW PRODUKCYJNYCH W TRANSPORCIE

3.1. Struktura procesów produkcyjnych w transporcie

W transporcie, podobnie jak w innych działach produkcji materialnej, działalność gospodarcza przebiega jako złożony proces produkcyjny. Wyróżnić w nim można dwa zasadnicze człony, ściśle ze sobą powiązane i na siebie oddziałujące: proces transportowy oraz proces obsługowo-naprawczy środków transportowych. Proces transportowy zaliczany jest do podstawowych procesów produkcyjnych, natomiast proces obsługowo-naprawczy do pomocniczych procesów produkcyjnych. Ponadto w ramach wspomnianych dwóch członów wyróżnić można procesy usługowe, np. działanie związane z przygotowaniem produkcji podstawowej i pomocniczej, jej kontrolą, ewidencją, rozliczaniem itp., które śą konieczne do zapewnienia właściwego przebiegu podstawowego i pomocniczego procesu produkcyjnego.

Nie wszystkie czynności wykonawcze związane z procesem produkcyjnym mają charakter procesu technologicznego, bowiem niektóre operacje, występujące w poszczególnych fazach procesu transportowego oraz procesu obsługowo--naprawczego środków transportowych, mogą być pozbawione któregoś z czynników produkcji. W takich przypadkach niemożliwe jest bezpośrednie oddziaływanie na przedmiot pracy, a tym samym spełnienie warunku zaliczania wspomnianych operacji do procesów technologicznych. Istota tego zagadnienia jest przedstawiona w tab. 3.1.

W tabeli tej operacje zaliczane do określonej grupy czynności zaznaczone są znakiem „+” bez względu na pracochłonność, złożoność, czy też znaczenie tych operacji w całym procesie. Czynności wykonawcze są podzielone na bierne, tj. takie, w których nie uczestniczą wszystkie czynniki produkcji transportowej, i czynne, noszące cechy procesów technologicznych, tj. takie, w których uczestniczą wszystkie czynniki produkcji transportowej. W uwagach wyjaśniono natomiast przyczyny nie-zakwalifikowania czynności do procesu technologicznego.

Podane w tab. 3.1 elementy procesów produkcyjnych oraz wewnętrzny podział procesów produkcyjnych transportu są znacznie szersze niż przedstawiają to inni autorzy, zajmujący się wspomnianą problematyką. Bowiem wszyscy