Etap 2. Określenie wymaga;') technicznych i płaszczyzny porównawczej. Należy ogólnie określić wymagania, np. techniczne, w stosunku do całego wyrobu, a następnie ustalić szczegółowe wymagania dla poszczególnych zespołów, podzespołów i części.
Etap 3. Ustalenie danych jako podstawy do porównań. Określa się zbiór danych, które charakteryzuj?, wyrób lub jego części, np. cechy geometryczne (między innymi wymiar, kształt), cechy określające strukturę zew nętrzną (między innymi rodzaj materiału, technologia wytwarzania, wytrzymałość, ciężar, trwałość) oraz inne dane (np. zasadę działania, źródło energii).
Etap 4. Tworzenie pomysłów poprzez kojarzenie porównywanych obiektów. Tworzy się skojarzenia przez podobieństwo, a także skojarzenia dla danego wyrobu poprzez przyrównanie go do:
1) określonej liczby (3 do 5) podobnych, już istniejących przedmiotów,
2) innych przedmiotów realizujących takie same lub podobne funkcje,
3) podobnie flinkcjomtjąoych rozwiązań (np. w przyrodzie) lub przedmiotów abstrakcyjnych.
Poprzez tego rodzaju porównania można uzyskać dość dużą ilość ciekawych skojarzeń. Do każdego z powstałych skojarzeń należy podać cechy w układzie przyjętym uprzednio za podstawę do porównań. Dokonywanie porównań w zakresie dowolnych cech badanego przedmiotu umożliwia ustalenie, na skutek jakich cech uzyskane skojarzenie jest lepsze oraz czy możliwe jest przeniesienie tych cech ze skojarzenia na badany i racjonalizowany wyrób.
Etap S. Wnioskowanie. Drogą wielostronnego i wielokrotnego porównywania można wykryć braki badanego wyrobu ernz uzyskać nowe kierunki usprawnień. Wnioskowanie przeprowadza sic przy wykorzystaniu pytań, na które odpowiada się porównując uzyskane skojarzenia z badanym wyrobem. W ten sposób ustala się, która z ccci: występujących w skojarzeniu jest lepiej lub taniej spełniona oraz rozważa się, czy ::ie można by jej zastosować w racjonalizowanym przedmiocie. Schemat poszukiwania nowych rozwiązań za pomocąą techniki porównań przedstawia rys. 6.
Etap 6. Opracowanie i weryfikacja wariantów rozwiązań.