Podstawiając równania (7) i (8) do równania (6) otrzymujemy: d nqhd
skąd:
— (9)
nq h n
I ,iteratura
| l| C.Kittel: Wstęp do fizyki ciała stałego. PWN, Warszawa 1976, s.252-254.
|.!| D.Halliday, R.Resnick: Fizyka, t.II. PWN, Warszawa 1974, rozdz.33-5.
| i | F.Kaczmarek: Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki dla zaawansowanych.
PWN, Warszawa 1982, s.227- 232.
Ćwiczenie 18
W obwodzie elektrycznym złożonym z opornika o oporze R, kondensatora o pojemności C i cewki indukcyjnej o indukcyjności L (np. w takim jak przedstawiony na rys. 1), do którego przyłożymy napięcie harmonicznie zmienne:
£/=t/osinatf, (1)
Rys.l. Szeregowy obwód RLC
płynie prąd przemienny:
/=/osin(ć»r+ ę), (2)
gdzie: U, I są chwilowymi wartościami napięcia i prądu, Uq, Ię> -amplitudami napięcia i prądu, co = 2tif- częstością kołową a/-częstotliwością prądu, cp - przesunięciem fazowym prądu względem napięcia.
W języku potocznym przyjęło się nazywać prąd przemienny, którego natężenie i napięcie zmieniają się sinusoidalnie w czasie, prądem zmiennym. W praktyce wygodnie jest posługiwać się natężeniem i napięciem skutecznym prądu zmiennego.
Natężeniem skutecznym prądu przemiennego Isk nazywamy takie natężenie prądu stałego, który wydziela w tym samym czasie, tę samą ilość energii co dany prąd przemienny.
Stosując tę definicję możemy dla prądu przemiennego obliczyć wartość skuteczną w następujący sposób: ciepło wydzielone na oporniku R przez prąd przemienny w ciągu jednego okresu T jest równe ciepłu wydzielonemu w tym * Opracował A.Kubisz.