1
1
Ciężar całkowity miny w stanie bojowym
— 592 ± 10 kG.
Ciężar ładunku materiału wybuchowego
— 110 kG trotylu.
Ciężar kadłuba miny w stanie bojowym z amortyzatorem — 274 kG.
Ciężar kotwicy z mechanizmami i minliną
— 318 kG.
Najmniejsza wyporność dodatnia w stanie bojowym — 50 kG.
Wymiary miny z kotwicą: długość — 1290 mm szerokość — 905 mm wysokość — 1040 mm Długość minliny — 110 m.
Zanurzenie miny pod powierzchnią wody:
a) przy głębokości morza do 15 m — od 1,2 do 4,3 m.
b) przy głębokości morza do 25 m i więcej — od 1,2 do 6,1 m.
Najmniejsza dopuszczalna głębokość morza przy samoczynnym ustawieniu — 15 m; Najmniejszy odstęp między postawionymi minami — 35 m.
Czas uzbrojenia miny po wrzuceniu do wody — od 10 do 20 min.
Opóźnienie wybuchu po zgięciu czopa — 0,3 s.
Czas wstępnego przygotowania — 5 min, ostatecznego — 2,5 min.
Dokładność ustawienia miny na żądanym zanurzeniu ± 0,6 m.
Największa prędkość okrętu w czasie stawiania min na głębokościach powyżej 15 m — 13 węzłów.
Od przeszło stu lat trwa walka między dwoma systemami uzbrojenia: minami morskimi i trałami. Konieczność budowy trałów powstała po raz pierwszy w czasie wojny krymskiej.
W czasie pierwszej, a szczególnie drugiej wojny światowej stale doskonalono miny, wraz z tym i sposoby ich trałowania. Najprostszym sposobem trałowania min kotwicznych, stosowanym do dnia dzisiejszego, jest trałowanie za pomocą trałów podcinających lub holujących. Wytrałowane w ten sposób miny są rozstrzeliwane lub wysadzane materiałem wybuchowym.
Podcinanie min odbywa się za pomocą przecinaków, zaś przy holowaniu wyciąga się je razem z kotwicą.
Podcinania min nie można stosować w nocy, gdyż jednostki pływające za trałami mogą się natknąć na podcięte miny.
Walka z minami morskimi po II wojnie światowej wymagała dużych nakładów sił
b
Trałowanie min kontaktowych: a — dwustronny trał podcinający: 1 — pływak kierunkowy, 2 — tarcza rozchyłowa, 3 — tarcza zanurzenia; b — podcinający trał parny holowany przez part trałowców; c — trał parawanowy
15