Strona0022

22

zależność (1.20) przekształcono do postaci:

*(/) = A(t)sm[cot +

Amplituda A(t) zmienia się teraz okresowo od wartości

4mx^=ai+^a2 ^do

W związku z tym drgania mają postać przedstawioną na rys, 1.7. Ten rodzaj drgań nazywa się dudnieniem.

Przypadek 3.

X‘

Stosunek częstości drgań składowych wyraża się przez niewielkie liczby naturalne. W tym przypadku przebieg drgania wypadkowego x{t), w zależności od stosunku częstości, amplitud oraz kątów przesunięcia fazowego, może przyjmować najróżniejsze formy. Na rysunku 1.8 pokazano przykład składania takich drgań, przyjmując:

Xj = a_x sin(u)/), x₂ = a₂ sin(2ot + ę) przy czym

a, /a₂ = 2 oraz ę = 0°, 30°, 60°, 90°.