Jeśli dodatkowo funkcję Aa i Bx przekształcić do postaci:
A3 =X+Z+Y Bj = X+Y+Z
to okaże się, że do zrealizowania tych funkcji wystarczą dwa układy scalone: ’02 i ’86 (rys. 4.403).
Inne, niewiele mniej optymalne pod. względem liczby zastosowanych układów scalonych, wersje rozwiązań konwertera są przedstawione na rys. 4.404.
Z tablicy przedstawiającej rozpatrywane kody wynika także, że rozważany konwerter można zbudować jako układ realizujący następujące funkcje logiczne:
Ax = W, A2 = X, A3 = Y, At=Z
dla cyfr z zakresu od 0 do 9, natomiast dla cyfr z zakresu od A do F należy do każdego słowa wejściowego dodać 0111 (7). Funkcja ma postać taką jak poprzednio. Powyższe funkcje realizuje układ (rys. 4.405) zbudowany z sumatora 4-pozycyjnego ’83 i dekodera słów wejściowych odpowiadających cyfrom od A do F.
Rys. 4.405. Schemat logiczny transkodera kodu szesnastkowego na kod BCD
Jeśli porównamy kod BCD (tablica 4.37) z kodem ASCII (tablica 4.38), to okaże się, że:
bi = Ai} b2 — A2, b3 — A3, bór = Aą., b7 = Bi
Wykorzystując funkcję Bj można określić na podstawie tablicy stanów funkcje b5 i b6. Funkcje te mają postać:
b5 = b6 = Bi
Schemat logiczny transkodera kodu szesnastkowego na kod ASCII jest przedstawiony na rys. 4.406.
Przykład 3. Zaprojektować transkoder służący do przetwarzania 4-bi-towego naturalnego kodu dwójkowego na kod Graya.
385
25 Układy scalone TTL