viewer3

Aspekt społeczny integracji: nie da się integrować bez poparcia społeczeństwa.

Zasada elastyczności (traktat amsterdamski) - kraje członkowskie mogą się włączać do bardziej zaawansowanych procesów i form integracji ale nie mają takiego obowiązku

2. Rodzaje ugrupowań integracyjnych i ich charakterystyka Koncepcje integracji:

funkcjonalizm - funkcje organizacji integracyjnych powinny ograniczać się do likwidacji barier w obrocie międzynarodowym i zapewnienie swobodnego przepływu towarów i czynników produkcji, a właściwy proces integracji należy pozostawić mechanizmowi rynkowemu instytucjonalizm (federalizm) - proces integracji powinien polegać na centralizacji pewnych funkcji ekonomicznych i politycznych na szczeblu międzynarodowym oraz decentralizacji uprawnień na poziomie regionalnym w celu stworzenia odpowiednich warunków do włączenia społeczeństw w proces integracji Fazy integracji:

strefa wolnego handlu - zniesienie ograniczeń w obrocie towarowym, ale brak obowiązku

realizacji wspólnej polityki celnej wobec krajów spoza ugrupowania

unia celna - strefa wolnego handlu plus wspólna polityka celna wobec krajów trzecich

wspólny rynek - unia celna plus liberalizacja przepływu środków produkcji (kapitał i ludzie) z

możliwością harmonizacji polityki podatkowej i walutowej

Źródła prawa Unii Europejskiej

System prawny UE obejmuje:

źródła prawa pierwotnego: traktaty założycielskie, Jednolity Akt Europejski, traktaty z Maastricht i Amsterdamu

źródła prawa wtórnego (uregulowania instytucji UE wydane w oparciu o źródła prawa pierwotnego):

§ rozporządzenia: mają charakter wspólnotowy i nie trzeba ich przekształcać w prawo krajowe (mają bezpośrednią moc obowiązującą)

§ dyrektywy: adresowane do konkretnych państw członkowskich nakładają na nie obowiązek podjęcia działań w celu osiągnięcia wskazanego celu (adresat ma swobodę doboru środków i sposobu realizacji)

§ decyzje: mają charakter wiążący tylko dla wyraźnie określonych adresatów

porozumienia międzynarodowe

porozumienia członkowskie

prawo niepisane, podstawowe zasady

orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości (także I Instancji)

Jeśli istnieje konflikt między prawem wspólnotowym i normami prawnymi poszczególnych krajów, prawo wspólnotowe ma nadrzędność w stosunku do prawa krajów członkowskich.

2. Procedura podejmowania decyzji w Unii Europejskiej Procedura konsultacji:

Projekt przygotowuje jednostka administracyjna Komisji zajmująca się daną dziedziną (nadzór sprawuje komisarz, który jest osobiście odpowiedzialny za treść, formę i terminowość)

Komisja przyjmuje projekt zwykłą większością głosów

Projekt zostaje przesłany do Rady, która może zasięgnąć opinii Parlamentu i Komitetów Akt prawny zostaje przyjęty przez Radę UE i opublikowany w 11 oficjalnych językach