MGQ52m

46 • Jfla Mwko'0vsky

est typowym przykładem interferencji towarzyskich gestów-znaków z gestom, indywidualnie ekspresywnymi. Wszystko w grze Chaplina imwrza do wzmożenia i zaostrzenia tej interferencji, także jego szcze-goma maska: wizytowy garnitur, który jest podarty, rękawiczki bez pal-^r.om ate do tego laseczka i czarny melonik. Do zaostrzenia interferencji genów przyczynia się jednak szczególnie społeczny paradoks Chaplina, ■Moszczący się w samym temacie: żebrak z towarzyskimi aspiracjami.

wykonywaniu gestów towarzyskich czynnikiem integrującym jest poczuc»e pewności siebie i wyższości, podczas gdy ekspresywne gesty ^noptmo-żebraka związane sq z kompleksem niższości. Przez całą grę P^eptceałą s*ę te dwa plany gestów w stałych katachrezach; charakteryzować szczegółowo ich wzajemne przenikanie się znaczyłoby podać ****** zer ,    słownych parafraz poszczególnych momentów gry.

k, monotonne i moło pouczające. Znacznie ciekawsza jest inna iq ze dwoistość planu gestów odbija się również na spo-•"*^m    jfcozane są postaci drugoplanowe. W tym filmie są dwie

osoby ślepa kwiaciarka i pijany milioner. Wszyscy inni prócz ^w    /Oeg»txioworv do poziomu statystów, bądź prawie (staruszka),

'^,łJ    „ /,scy pozostali). Każda z dwu podrzędnych osób

-•* ** n# /• może spostrzegać tylko jeden plan, jeden z inter-

■ uwsgow lesti¹ >w Chaplina; u dziewczyny jest to jednostron-«    ,.vinę ślepotą, u milionera - pijaństwem.

■    . *. «. <*• >«» iowarzyskie gesty-znaki; zdeformowany

i . . . i    Istówie stwarza, ukazany jest - przez

- j *, , «... ./ i y pod koniec filmu: do sklepu kwia-i • • <■ _ . _t    ,•*,    kwiaty człowiek, mało wyrazisty

,_t i . ,    ,    „ _t    «. .*■ ,mpn*owon« jest napisem: „Myślałam,

.    haplijfi spotyka się z dziewczy-

if-n.r ją ,    .    * .₍t.y obecność trzeciej, widzącej

_f ^    - a. «    oparte są na oscylacji

^    gestów Chaplina: gestów