nerwu wzrokowego po stronie guza lub w razie rozrastania się ku tyłowi i ucisku na III komorę z następowym wodogłowiem komór bocznych tzw. zespół Foster-Kennedy'ego; nadto wywołać może objawy ze strony dna III komory, jak: senność, moezówka prosta, otłuszczenie; w razie ucisku na skrzyżowanie nerwów wzrokowych występuje niedowidzenie połowicze. Spostrzega się też zaburzenia psychiczne znamienne dla ognisk czołowych. Arteriografia wykazać może przesunięcie łukowate tętnicy mózgowej przedniej ku tyłowi; rentgenogram — ubytek w kości sitowej; odma czaszkowa zmniejszenie i przesunięcie ku tyłowi jednego, względnie obu rogów przednich; EEG — zmiany w przednich płatach.
Oponiak
przystrzałkow,
Oponiak przy strzałko wy (meningioma parasagiłtale), opo-niak sierpu mózgu (meningioma falcis cerebri), oponiak zatoki strzałkowej meningioma sinus sagitłalis superioris).
Oponiaki przystrzałkowe dzielimy pod względem lokalizacyjnym i symptomatologicznym na trojakiego rodzaju:
1) przedniej trzeciej części zatoki strzałkowej;
2) środkowej trzeciej części tej zatoki i
3) tylnej trzeciej części.
Oponiaki przedniej trzeciej części zatoki strzałkowej znamionuje zespół psychotyczny czołowy (upośledzenie ogólnego napędu, stany splątania), niedowład ośrodkowy nerwu twarzowego, względnie inne objawy czołowe.
Oponiaki środkowej trzeciej części zatoki strzałkowej, często obustronne, cechują się napadami jacksonowskimi, początkowo ruchowymi, a z kolei w miarę rozprzestrzeniania się ruchowo-czuciowymi, porażeniem kończyn dolnych z następowym zaburzeniem czucia w nich.
Oponiaki tylnej trzeciej części zatoki strzałkowej, w zależności od kierunku ich rozprzestrzeniania sic, dają objawy charakterystyczne bądź to dla płatów ciemieniowych, bądź to potylicznych. Arteriogram w opo-niakach środkowych, zwłaszcza większych rozmiarów, wykazuje łukowate wtłoczenie ku dołowi tętnicy okołospoidłowej (arł. pericallosa) i tętnicy bruzdy obręczy (arł. caliosomarginalis) wraz z ich wzajemnym zbliżeniem ku sobie, nadto przesunięcie tętnicy mózgowej przedniej ku przodowi i do dołu; w oponiakach tylnych brak rysunku tętniczego; w oponiakach przednich — poszerzenie tętnicy mózgowej przedniej. Rentgenogramy odmowę wykazują przeważnie zarówno w oponiakach przednich, jak i tylnych, stłoczenie obrazu komorowego ku dołowi, w oponiakach tylnych zaś brak wypełnienia się powietrzem rogu tylnego komory bocznej, bądź też niedostateczne jego napowietrznienie lub przesunięcie ku górze.
O poniak małych skrzydeł kości klinowej
Oponiaki małych skrzydeł kości klinowej mogą dawać następujący zespół objawów: zanik pierwotny nerwu wzrokowego, wytrzeszcz, z kolei porażenie nerwów ruchowych oka po stronie guza; w razie rozprzestrzeniania się ku przodowi towarzyszyć im może zespól 1'oster-Kcnnedy’ego: w razie zaś ucisku na płat skroniowy - wystąpić
407