0000011702 000003

127

WACHMISTRZ DOROSZ NA LITWIE

Biada — młodsi na mnie liczą,

⁵⁰ Walą jak na szkapę siwą;

Niby starsi tylko krzyczą:

Nuż, Doroszu! Dalej — żywo!

Dorosz patrol dziś prowadzi I języka się postara,

⁵⁵ Dorosz niechaj sobie radzi:

Nie ma owsa, głodna wiara —

Dorosz! A czy kute konie?

Dorosz — na sąd i do rady!

Dorosz służbę ma w szwadronie,

⁶⁰ Dorosz jedzie dziś na zwiady. —

Słowem, panie — mówiąc krótko,

Hasłem w pułku imię moje!

_ Brzmi wieczorem, brzmi z pobudką,

Dzień przejeżdżę, noc przestoję;

⁶⁵ Bo to mało ważą młodzi,

Że się w służbie wiek strawiło,

Że się starszych poczcie godzi. —

Nie tak, nie tak dawniej było!

Ciężka służba obozowa,

⁷⁰ Ale jeszcze z nią pół biedy;

Jakoś lezie. — Ale kiedy Już o boju przyjdzie mowa,

Wolałbym się z babą wadzić

w. 52 w DD: „ruszaj żywo!”.

w. 54 1 języka się postara — przeprowadzi wywiad, zdobędzie wiadomości, informacje, w. 55—56 w DD — brak. w. 60 w DD — brak. w. 69—71 w DD:

„Jeszcze służba obozowa Jaka taka, pół z nią biedy:

Ale wtenczas, panie, kiedy”