127
126
»b*na teraz wyznaczy* «r(olcI <*ęetotllw>*r| odpowiadające obu btegunos
(B2.13)
■2 ’ ~W
320 UiZ
(62.14)
Ml» ctsu akteryatyki otrzyn**y iuMjąc p uf leżnie charakterystyki
cdpowl ac*J*=« rc 1 e Jnyn czynni koc tranaoltancji
<S2.15)
I « I
■w». *.«.]
Jtoźcny to* uczynić. ponieważ amplituda lloctynu liczb zespolonych Jest ro-.ia iloczynowi c*plili.J czynników (w przypadku skali IcgarytklcznoJ Jest te sujm odpowiednich iogaryteow), natooioat Tuz* iloczynu Je*l suma fu czynników (przy skali liniowej fory)
Po otriiTASlu wykresu wypadkowego norna r. prawdzie, na przykład wartołi uzyskanej aaplitudy u irodku pcann. przez porOwmiilo z wartolicl* wyznaczona no podstawie oryginalnego setsootu analizowanego układu, przy z»łc2eniu Jwr.b puJa»c-Scl Cj i rozwarcia poJ.eanoSci C^. CM razu wierć, te wia« t* a«c.i wynuoio O.S. czyli w tkali logarytftlczne.' - decybelowej dla napięcia 2£flog(0.B) - *6dB
Rys. g.523 przedstawia trzy charakteryulyki asplltudows a ryz R 52 4 odpowiedni* charakterystyki fazowe Z ©zrarzeA na rysunkach wynika sposób konstrukcji aproksymacji tła wazyotklch rysurJcaeb. na których przedstawiono