0000013

Przez Babińskiego ustalona została możliwość występowania zaniku mięśni w uszkodzeniach neuronu ośrodkowego. Słowem cala symptomatologia niedowładu lub bezwładu połowiczego ukształtowana była przez Babińskiego, tym samym zbudowane zostały podstawy do różnicowania porażeń organicznych od porażeń czynnościowych.

Liczne prace poświęcił Babiński symptomatologii porażeń poprzecznych rdzenia. Babiński wyodrębnił 2 typy porażeń poprzecznych pochodzenia rdzeniowego, a mianowicie: porażenie z przykurczem w zgięciu i rozgięciu wespół z wzmożeniem odruchów skórnych i obronnych. Znajomość odruchów obronnych pozwala na umiejscowienie guza rdzenia: linia, poniżej której dadzą sie wywołać odruchy obronne kończyn dolnych, stanowi dolną granicę guza. górną zaś — linia leżąca pomiędzy pasem wyraźnej przeczulicy a pasem pr/ec/.ulicy nieznacznej. Znaczniejsza odległość pomiędzy granicą zaburzeń czucia a granicą odruchów obronnych przemawia za istnieniem guza wewnątr/rd/eniowego. Odruchy obronne wywoływał Babiński przez szczypanie skóry powierzchni grzbietowej stopy chorego. W związku / odruchami obronnymi Babiński wyodrębnił tzw. przykurcze skórno-odruchowe (contractures culamo-Teflexes ' od tzw. przykurczów wyprostnych (contractures trtidinćo--reflexes).

Przejawy chorobowe spraw móżdżkowych wykryte zostały przez Babińskiego ; 1899— —1913); są to: hipermetria. asynergia, adiadoehokinezja. drżenie, niezborność chodu, katalepsja.

Babiński stwierdził i Opisał następujące fakty i zespoły: znaczenie patognomoniczne braku reakcji źrenic na .światło w kile układu nerwowego (1899). zespół zwyrodnienia tłuszczowopłeiowego (1909). zespół ogniska naczyniowego w rdzeniu przedłużonym tzw. zespół Babińskiego-Nageottea, 1905 -1906), anozognozja u chorych z porażeniem połowiczym lewostronnym, objawy kurczu rozciągowego mięśni przeciwniczych w chorobach układu pozapiramidowego, zaburzenia odruchowe fizjopatyczne pochodzenia urazowego, ujęcie histerii jako pitiatyzmu. ponieważ jako cechę znamienną tej choroby uważał sugestywność, a więc możność zasugerowania choremu objawu chorobowego.

Ze znakomitym pediatrą polskim J ó z e f e m B r u d z i ń s k i m (1874—191 7) wiążą się objawy oponowe: zginanie, bierne głowy ku przodowi wywołuje zgięcie obu kończyn dolnych w stawach kolanowych i biodrowych oraz przywodzenie kończyn do tułowia : 1909 :. Znane są również inne objawy oponowe Brudzińskiego: odruch drugostronny na kończynach dolnych (1908); objaw spojenia łonowego (191.6) wywołuje zgięcie kończyn dolnych, objaw twarzowy (policzkowy) - odruchowe zgięcie kończyn górnych w stawach łokciowych wraz z uniesieniem ramion, nieraz zgięcie kończyn dolnych.

G u s t a w B i k c 1 e s (186J—1918), n euro fizjolog, profesor uniwersytetu J. K. we Lwowie, współpracownik Adolfa Becka, opisał objaw oponowy, zwany objawem Bikełesa: jeśli kończynę górną uniesioną w stawie barkowym do poziomu a zarazem odwiedzioną do tyłu prostujemy w stawie łokciowym, w ówczas zjawia się ból w barkach i łopat-kach (1917).

Zygmunt By< howski opisał objaw w porażeniu połowiczym: kończyna dolna niedowładna uniesiona obniża się, gdy kończyna zdrowa podąża do jej poziomu; objaw zwany objawem Grasseta-Byrhowskiego.

Psychiatra polski Witold Chodźko    1875—1954) opisał objaw mostkowy '1909),

należący do tzw. odruchów osiowych: uderzenie młoteczkiem w linii środkowej mostka, szczególnie w rękojeść, wywołuje skurcz mięśnia dwugłowego z jednej lub z obu stron, co pociąga za sobą lekkie zgięcie w stawie łokciowym. Odruch ten jest wykładnikiem zmian organicznych w drogach piramidowych: luk odruchowy przebiega pomiędzy 4 a b odcinkiem rdzenia szyjnego.

Neurolog lwowski ł z y d o r F a j e r - z t a j n - K i / e m i c k i 1867— 1935 opisał objaw skrzyżowany w rwie kulszuwej: przy badaniu objawu La:sćgue‘a pu stronie zdrowej występuje ból wzdłuż nerwu kulszówego po stronie chorej.

Edward Fiat a u (1868—1932założyciel szkoły neurologicznej warszawskiej, wzbogacił semiotykę zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych przez opis 2 nowych objawów:

4