1XX KI\'EZrrERAPlĄ_
Test „rozety”
Pozycja wyjściowa osoby badanej: leżąca przodem.
Pozycja wyjściowa badającego: stojąca z boku osoby badanej.
Sposob wykonania: badany ustaw ia swoje kciuki na bocznych powierzchniach wyrostków- kolczystych wybranego do badania segmentu ruchow-ego piersiowego lub lędżw-iowcgo odcinka kręgosłupa. Jeden kciuk znajduje się po jednej stronie wyrostka kolczystego kręgu leżącego wyżej a drugi znajduje się po stronic przeciwnej kręgu leżącego niżej. W tym ustawieniu wyjściowym badający zaczyna silnie naciskać kciukami w przeciwnych kierunkach (swego rodzaju ruchem „nożycowym”) na boczne strony w-yrostków- kolczystych.
Interpretacja: w- warunkach prawidłowych wyczuwane jest delikatne „sprężynowanie”, a opór końcowy ma charakter twardo-elastyczny, czemu nie towarzyszą żadne negatywne subiektywne odczucia ze strony osoby badanej. Twardy opór już na początku nacisku kciukami, któremu przy zwiększaniu naci towarzyszy narastający ból świadczy o ograniczeniu ruchomości (zabloko niu) badanego segmentu ruchow-ego kręgosłupa. Nienaturalnie zwięks zakres „sprężynowania”, z oporem końcowym bardziej o charakterze mię elastycznym, w powiązaniu z żywą reakcją bólową przemawia za hipermoł nością (czynnościową niestabilnością) badanego segmentu ruchowego kręgosłupa.
Test „antefleksji”1
Pozycja wyjściowa osoby badanej: siad klęczny. kończyny górne mo< być założone z tyłu na pośladkach.
Pozycja wyjściowa badającego: stojąca z boku osoby badanej.
Sposób wykonania: badany w-ykonuje głęboki skłon, starając się do czołem podłoża, utrzymując przy tym ramiona wzdłuż tułowia lub zało" z tyłu (tzw. ukłon japoński).
Interpretacja: w warunkach prawidłowych cały kręgosłup ulega równomiernemu uwypukleniu (zgięciu). O deficycie anteflcksji świadczy brak zgięcia (uwypuklenia się kręgosłupa) na poziomie co najmniej 3 segmentów ruchowych kręgosłupa. Deficyt anteflcksji w wieku rozwojowym świadczyć może o stanie preskoliotycznym (zagrożeniu pojawienia się skoliozy), a w sytuacji występowania skoliozy znaczny deficyt zgięcia (anteflcksji) kręgosłupa jest objawem mogącym świadczyć o zagrożeniu znaczną progresją skrzywienia. U osób dorosłych pozytywny tego rodzaju test świadczy o bloku czynnościowym (zablokowaniu w wyproście).
Test prowokacyjny „wyprostny”
Pozycja wyjściowa osoby badanej: leżąca przodem.
Pozycja wyjściowa badającego: stojąca z boku osoby badanej.
Sposób wykonania: badający w zależności od lokalizacji badanego segmentu kręgosłupa, jedną ręką chwyta czoło, uniesione nad głową ramiona lub wyprostowaną kończynę dolną, palcem wskazującym jednostronnie lub ustawionymi w literę V palcami II i III obustronnie, wywiera nacisk z boku wyrostków kolczystych w odległości równej grubości 1 lub 2 palców (II i III), a równocześnie biernie prostuje głowę lub tułów, względnie kończyny dolne w stawach biodrowych w zależności od lokalizacji badanego segmentu ruchowego kręgosłupa.
Interpretacja: w warunkach prawidłowych wykonywanej czynności (prostowaniu kręgosłupa) nic towarzyszą żadne negatywne odczucia osoby badanej. Wystąpienie lokalnej (w miejscu nacisku) reakcji bólowej świadczy o przeciążeniu danego segmentu ruchowego kręgosłupa i/lub zablokowaniu w zgięciu (czynnościowym deficycie wyprostu).
Ryc. 116 Sposób wykonania prowokacyjnego testu wyprostnego.
^st prowokacyjny „rotacyjny”
Pozycja wyjściowa osoby badanej: leżąca przodem.
Pozycja wyjściowa badającego: stojąca z boku osoby badanej.
Anie fleksja - przodozgięcic