KINEZYTERAPIĄ
Ryc. 269. Test ruchu zgięcia kończyny górnej w stawie łokciowym w stopniu 3. Pozycja wyjściowa.
Ryc. 270. Stopień 3. Pozycja prawej kończyny górnej po wykonaniu ruchu.
5
2
- Wszystkie parametr)' badania jak w stopniu 4, tylko wartość oporu osiąga wartość maksymalną możliwą do pokonania przy zachowaniu fizjologicznego zakresu ruchu.
- Pozycja wyjściowa - leżenie na boku nie testowanym. Kończyna górna po stronie nie testowanej ugięta w stawie ramiennym do kąta 90°, zgięta w stawie łokciowym, ręka pod głową. Ustawienie kończyny górnej nie testowanej ułatwia utrzymanie pozycji w leżeniu na boku. Kończyna testowana ułożona wzdłuż tułowia, przedramię odciążone ręką badającego.
- Stabilizacja tylnej powierzchni ramienia testowanego za pomocą ręki badającego uniemożliwia ruchy w stawie ramiennym (ryc. 272).
- Ruch zgięcia w stawie łokciowym, w płaszczyźnie równoległej do podłoża w pełnym zakresie (ryc. 273).
- Pozycja wyjściowa - siad, bądź leżenie tyłem. Kończyna górna testowana ułożona wzdłuż tułowia.
- Stabilizacja nie jest potrzebna. Podczas próby ruchu czynnego zgięcia kończyny w stawie łokciowym wyczuwa się palpacyjnic napięcie mięśniowe przedniej powierzchni ramienia (ryc. 274). Przy zachowaniu wszystkie parametrów badania jak w stopniu 1 napięcie mięśniowe na prze<
Diagnostyka dla potrzeb kinezyterapii (część szczegółowa)
Ryc. 272. Stopień 2. Pozycja wyjściowa. Prawidłowe odciążenie badanej kończyny górnej.
powierzchni ramienia podczas próby ruchu czynnego w stawie łokciowym nic jest wyczuwalne.