0000065(2)

Duże znaczenie rozpoznawcze posiada tzw. odczyn miasteniczny elektryczny Jolly’cgo: przy wielokrotnym drażnieniu prądem faradycznym nerwu, a zwłaszcza mięśnia, następuje coraz to powolniejszy jego skurcz, aż do braku skurczu włącznie; po kilkusekundowym wypoczynku przerwaniu drażnienia) skurcz mięśnia powraca. Najlepiej badać odczyn Jolly'ego na mięśniu kłębu kciuka.

Badanie EMC wykazuje zwykle typową reakcję miastcniczną, obejmującą szybki spadek amplitudy, zmniejszenie liczby potencjałów i skrócenie ich długości.

Nieraz zmiany te dadzą się wykazać w mięśniach klinicznie normalnych. Drażnienie ciągle multistimulatorcm nerwu łokciowego wykazuje spadek potencjałów w odwodziciehi kciuka. W razie ujemnego wyniku zaproponowałem następujący sposób badania: odnośne przedramię lub poduełzie uciskamy w ciągu 1- 2 minut przy pomocy opaski gumowej, po czym rejestrujemy zachowanie się clcktrorniograficzne mięśni położonych odsicbnic; zapis ów należy porównać z zapisem zwykłym, uzyskanym przed zastosowaniem ucisku; w razie dodatniej próby otrzv-mujemy zapis elektromiograficzny miasteniczny wraz z linią izoelektry-czną.

Testem swoistym dla miastenii jest ustąpienie lub poprawa objawów porażennyeh mięśni po wstrzyknięciu podskórnym lub domięśniowym prosty gminy lub ncosty,gminy) w ilości 1,5 mg z dodatkiem 0,6 mg atropiny; test ten oparty jest na spostrzeżeniu angielskiej lekarki Mary Walker (1934), a przed nią Remena 1932) o korzystnym wpływie ezeryny (fizostygminy) oraz prostygminy na miastenię. Po zastosowaniu pro-stygminy korzystny jej wpływ uwidacznia się w ciągu 10    15 minut

w unoszeniu powiek opadniętych, lepszej mowie i łykaniu itd. (ryc. 117 i 118). Toteż rozmaite preparaty prostygminy w tabletkach po 15 mg od 4 do 1 2 lub więcej tabletek dziennic) lub we wstrzyknięciach ( 1,0-2,5 mg z dodatkiem */₄ mg atropiny) są najskuteczniejszym środkiem paliatywnym.

Jako testu używa się również preparatu Tensilon, który wstrzykuje się dożylnie w ilości 2 mg; jeśli po 30“ nic ma wyniku, dodaje się jeszcze 8 mg. Richardson 119 )8 ) zaleca próbę przy pomocy det amełhonium jo-datum.

Z innych objawów klinicznych wspomnieć należy o odruchach. Odru-i hy ścięgnowe w razie znacznego wyczerpania się mięśni mogą Inć nieobecne. W' innych przypadkach słabną one lub znikają przy seryjnym ich wywołaniu. Osobiście opisałem tzw. ,.odruchy ścięgnowe miaste-niczne przestankowe*, tj. intermitujące. polegające na t\m, że jeśli wielokrotnie wywoływać raz po razie np. odruch rzepkowy. wówczas skurcz mięśnia czworoglowego coraz to słabnie, odruch kolanowy zanika, po czym prze dalszym uderzaniu młotkiem ponownie zjawia się w postaci silniejszego rzutu itd. w sposób Lntermitujący. Objawy mięśniowe do-

Odczyn miast Gniezn) ciekł ryczn v f >>l! y‘ego

Badanie cle-kt ratnio gra-liczne

Ta( pjo.ityz-rninnwy

Te.it. ten^lo-nowy

O </? uchy ścięgTipiwe rnia.y lenie zne przestankowe

265