0000073(1)

ruch ten otrzymuje się czasami z miejsc bardzo odległych, np. z uda, a nawet z mostka lub żeber.

2.    Odruch Pu u sep pa tzw. odruch małego palca — prz\ lekkim pociąganiu szpilką wzdłuż zewnętrznego brzegu stopy występuje powolne odwodzenie małego palca.

3.    O d r u c h P i o t r o w s k i e g o - antagonisty czny mięśnia piszczelowego przedniego: opukiwanie mięśnia piszczelowego przedniego pomiędzy główką kości strzałkowej a guzowatością kości piszczelowej wywołuje paradoksalne zgięcie podeszwowe stopy.

O objawach pozapiramidowych na kończynach dolnych (objaw paradoksalny Westphala, objaw skurczu rozciągowego mięśni przedwniczych była już mowa.

W kończynie dolnej, tak jak i w kończynie górnej, stwierdza się czasami, zwłaszcza w guzach lub ogniskach krwotocznych czołowych, niekiedy u chorych zamroczonych ze wzmożonym ciśnieniem śródczaszko-wym, tzw. odruch chwytny (opisany po raz pierwszy w stopie przez I.. Barraquer-Roviralta): dotknięcie podeszwy wywołuje kurczowe zgięcie podeszwowe i odwodzenie palców stopy. Najlepiej odruch chwytny wywoływać w ten sposób, iż ołówek przykładamy poprzecznie do podstawy palców stopy, pocierając nim kilkakrotnie skórę, wówczas chory odruchowo obejmuje palcami ołówek i tak go przytrzymuje mocno.

Wzajemny stosunek rozmaitych opisanych odruchów patologicznych uwidacznia się w doświadczeniach przeprowadzonych na małpach, zwłaszcza na szympansach, przez ncurofizjologów amerykańskich J. Fultona i Mc Kennarda oraz innych badaczy. Chociaż wyników ty cli badań nie można bez zastrzeżeń przenosić do kliniki ludzkiej, to jednak są one niezmiernie pomocne w wyjaśnieniu wielu spraw, dotyczących zwłaszcza układów ruchowych -— piramidowego i pozapiramidowego. Tutaj wypada przypomnieć, jak pod tym względem kształtują się stosunki anatomiczne, opierając się na cytoarchitektonicc kory mózgowej oraz na fizjologii poszczególnych pól korowych.

W skład płatów czołowych wchodzą 2 okolice: przedczołowa (regio praejronlałis) z polami 9, 10, 11, 12 i 48 oraz przedśrodkowa (regio praecentralis) z polami 4 (ruchowym), 6 (przedruchowym), 44 (wiecz-kowym — opercularis) i 8 (czołowym pośrednim — fronlalis intermedia).

Kora okolicy przedczołowcj jest ziarnista (granularis); okolicy przed-środkowej, a więc pól 4 i 6, bezziarnista (a granularis). Pole 4 dzielimy na pola 4a, 4y (gamma) i 4_S. Najwięcej dużych komórek piramidalnych Bctza zawiera pole 4y (gamma), najmniej pole 4_S, pole zaś fi nie posiada ich wcale. Najwęższym polem w postaci cienkiego pasma pomiędzy polami 44 i 6 jest pole 4s (tzw. pole tłumikowe, suppressor strips).

Usunięcie pól 4a i 4y u małp powoduje niedowład połowiczy, względnie wiotki, z większym udziałem odcinków odsiebnych kończyn bez

l‘uu icfi t>a

Piotrowskiego

()druch chwytny

173