• trzecią przyczyną, o charakterze obiektywno-rozwojowym, jest rakterystyczna dla okresu dzieciństwa niewielka odporność psychiczj* skłonność do silnych reakcji na bodźce wszelkiego rodzaju, co zna® zmniejsza możliwość bezkolizyjnego przystosowywania się (H. Seh3
E. B. Hurlock podkreśla, że „wcześnie ukształtowane wzory zachowań postawy mają tendencję do utrzymywania się. Na przykład większe 9 prawdopodobieństwo, iż dzieci dobrze przystosowane społecznie w klasie 1 będą lepiej przystosowane, gdy dojdą do szkoły średniej i wyższej, niż te dzieci, które się źle przystosowują w pierwszym roku nauki szkolną* (fe B. Hurlock, 1985, s. 498).
Przeczytaj:
Galinat A., Człowiek dawniej i dziś — o problemach przystosowania, PZWłę Warszawa 1975.
Selye H., Stres okiełznany, PIW, Warszawa 1977.
Wall W. D., Wychowanie i zdrowie psychiczne, PWN, Warszawa 1960.
Odpowiedz na pytania:
1. Jakie ogólne rozumienie terminu „przystosowanie” przyjmuje się w naukach społecznych?
2. Jak psychologia poznawcza tłumaczy aktywny charakter adaptagi?
3. Co to jest przystosowanie społeczne?
4. Co to jest przystosowanie osobowe i z czego wynika jego szczególne znaczenie?
Przemyśl i przedyskutuj:
1. Na czym polega różnica między adaptacją a konformizmem?
2. Czy szkoła stwarza siedmiolatkom warunki do względnie bezkolizyjnej adaptacji? (jeśli tak, to w jaki sposób?, jeśli nie, to dlaczego?).
Uwaga: odpowiedz na to pytanie używając uszczegółowionych, rzeczowych sformułowań, nie uciekając się do ogólników w rodzaju: „dzieci traktowane są życzliwie”, „stosowane jest podejście indywidualne”. Zastanów się, co naprawdę dzieje się w szkole, jakie konkretne sytuacje i działania mogą ułatwić (utrudnić) dzieciom adaptację?
16